عبودیت اسحاق (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
اسحاق
پیامبر از جمله انبیائی بود که دائما ذکر آخرت میکرد، زیرا
آل ابراهیم ، هم
دین را خوب فهمیدند و هم به فهمیده‌ها خوب عمل می‌کردند.
در
قرآن کریم حضرت اسحاق علیه‌السّلام از بندگان حقیقی و بلند مرتبه خدا شمرده شده است آنجاکه می‌فرماید:
واذکر عبـدنا ابرهیم واسحـق ویعقوب اولی الایدی والابصـر(و بندگان ما ابراهيم و اسحاق و
یعقوب را كه نيرومند و ديده‌ور بودند به يادآور).
مقام ((عبودیت )) و بندگى نخستین توصیفى است که براى آنها ذکر شده ، و به راستى همه چیز در آن جمع است ، بندگى خدا یعنى وابستگى مطلق به او، یعنى در برابر اراده او از خود اراده اى نداشتن ، و در همه حال سر بر فرمان او نهادن .
بندگى خدا یعنى بى نیازى از غیر او، و بى اعتنائى به ما سوى الله ، و تنها چشم بر لطف او دوختن ، این همان اوج تکامل
انسان و برترین شرف و افتخار او است .
سپس اضافه مى کند: آنها صاحبان دستهاى نیرومند و چشمهاى بینا بودند (اولى الایدى و الابصار).
چه تعبیر عجیبى ؟ صاحبان دست و چشم !
((ایدى )) جمع ((ید)) و ((ابصار)) جمع ((بصر)) به معنى ((چشم )) و ((بینائى )) است .
انسان براى پیشبرد هدفهایش نیاز به دو نیرو دارد: نیروى درک و تشخیص ، و نیروى کار و عمل ، و به تعبیر دیگر باید از
علم و
قدرت کمک گرفت تا به هدف واصل گشت.
خداوند این
پیامبران را به داشتن ((درک و تشخیص و بینش قوى )) و ((قوت و قدرت کافى )) براى انجام کار توصیف کرده است .
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۳، ص۲۶۰، برگرفته از مقاله «عبودیت اسحاق».
