• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

عبداللّه شامی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



عبدالله بن محمد شامی دمشقی کوفی، ادیب، نحوی و از اصحاب امام حسن عسکری (علیه‌السّلام) در قرن سوم هجری قمری بود.



ابومحمد عبدالله بن محمد شامی دمشقی کوفی، شیخ طوسی وی را از اصحاب امام حسن عسکری (علیه‌السّلام) ذکر می‌کند. بنا بر مبنای شیخ که در اول کتاب ذکر شده، وی از آن امام روایت کرده است، ولی بار دیگر همو وی را در زمره راویانی ذکر کرده که از امامان معصوم روایتی ندارند، از این رو بعضی از ارباب معاجم احتمال تعدد او را داده‌اند. شامی ادیب و نحوی بود و بر مکتب نحوی کوفه کسب دانش کرد. ابن ندیم او را از دانشمندان نحو و از پیروان ابوالعباس ثعلب، ادیب نحوی و لغت‌شناس مشهور (م۲۹۱ق) برشمرده است.
[۵] ابن ندیم، محمد بن اسحاق، الفهرست، ص۸۱.
وی حدیث را از احمد بن محمد بن عیسی و غیر او روایت کرده و محمد بن احمد بن یحیی نیز از او روایت می‌کند. از آن جهت که به گفته نجاشی و طوسی، ابن ولید روایت محمد بن احمد بن یحیی از عبدالله بن محمد شامی و عبدالله بن محمد دمشقی را نمی‌پذیرفته، آیت‌الله خوئی معتقد است که چه این دو یکی بوده باشند یا متعدد، به هر حال مسمّی به این اسم ضعیف است. از شامی مجموعه مسائلی بر جای مانده است.


۱. شیخ طوسی، رجال الطوسی، ص۴۳۴.    
۲. شیخ طوسی، رجال الطوسی، ص۲.    
۳. شیخ طوسی، رجال الطوسی، ص۴۸۴.    
۴. ابن ندیم، محمد بن اسحاق، الفهرست، ص۱۰۱.    
۵. ابن ندیم، محمد بن اسحاق، الفهرست، ص۸۱.
۶. شیخ طوسی، رجال الطوسی، ص۴۳۴.    
۷. شیخ طوسی، رجال الطوسی، ص۴۸۴.    
۸. نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ص۳۴۸.    
۹. شیخ طوسی، الفهرست، ص۱۴۴-۱۴۵.    
۱۰. خوئی، سیدابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، ج۱۱، ص۳۲۰.    
۱۱. ابن ندیم، محمد بن اسحاق، الفهرست، ص۱۰۱.    
۱۲. بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۱، ص۴۴۵.    
۱۳. شوشتری، محمدتقی، قاموس الرجال، ج۶، ص۵۸۶.    
۱۴. قهپایی، عنایت‌الله، مجمع الرجال، ج۴، ص۴۹.    
۱۵. علامه حلی، خلاصة الاقوال، ص۳۷۳.    
۱۶. اردبیلی، محمد بن علی، جامع الرواة، ج۱، ص۵۰۵.    
۱۷. کاظمی، محمدامین، هدایة المحدثین، ص۲۰۶.    
۱۸. کشی، محمد بن عمر، اختیار معرفة الرجال، ج۱، ص۲۴۹.    



پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۴۷۶، برگرفته از مقاله «عبدالله شامی»






جعبه ابزار