عبداللّه بن محمدعلی اشترجانی لنجانی اصفهانی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
عبداللّه بن محمدعلی اشترجانی لنجانی اصفهانی، از شعراء و سخنوران
اصفهان در
قرن یازدهم هجری بوده است.
عبداللّه اُشتُرجانی لنجانی اصفهانی معروف به «عبدا» فرزند شیخ محمّدعلی طبعی، از شعراء و سخنوران
اصفهان در
قرن یازدهم هجری بوده است. شاعر عاشق پیشه و دردمندی بوده و «عبدی» تخلّص می‌نموده است.
شعر زیر از اوست:
"سیل اشکم گرهی در دل جیحون زده است ••• تیر آهم به صف چرخ شبیخون زده است"
"لاله از خجلت هم چشمی داغ دل من ••• زین چمن خیمه برون بر دل‌هامون زده است".
او
خط نستعلیق را خوش می‌نوشته و به مطالعه و کتابت و تتبّع دواوین شعرای متقدّم علاقه داشته است. وی نسخه‌ای از «دیوان ابن یمین» را به خط نستعلیق کتابت کرده که به شماره ۲۳۷۰ در کتابخانه مجلس شورای اسلامی در طهران موجود است.
مهدوی، سیدمصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۴، ص۳۴۰.
