عبداللّه بن عاشور رنانی اصفهانی

عبداللّه بن عاشور رنانی اصفهانی، از خطاطان اصفهان در قرن دوازدهم و سیزدهم هجری بوده است.

فهرست مندرجات

۱ - معرفی اجمالی

عبداللّه بن عاشور رِنانی اصفهانی، از مشاهیر خطاطان قرن دوازدهم و سیزدهم هجری بوده است. بیشتر از یکصد قرآن غیر از کتب ادعیه و زیارات به خط زیبای خود نوشته و تا سال ۱۲۳۸ق حیات داشته است.
«رِنان» که امروز آن را «رهنان» می‌نویسند از دهات بلوک ماربین اصفهان است که در سال‌های اخیر به شهر اصفهان پیوسته و یکی از محلّه‌های غرب آن شهر به شمار می‌رود.
او به کثرت کتابت معروف است هیچ گاه از اصفهان بیرون نیامد ولی به اشاره فتحعلی شاه قاجار آثار گرانبهایی را به خط زیبای خود پدید آورد و نزد شاه فرستاد. نخستین اثری که در فهرست نسخ خطی به آن اشاره کرده‌اند به خط اوست: «قرآن مجید» است که در ۵ رجب ۱۲۰۱ق کتابت شده و قرآن سی و نهم اوست.
آخرین قرآن به خط او مورخ ۱۲۲۸ق است و در کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران نگهداری می‌شود.

۲ - پانویس

[ویرایش]

۱.	↑ بیانی، مهدی، کارنامه بزرگان ایران، ص۲۳۹.
۲.	↑ مهدوی، سیدمصلح‌الدین، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج۲، ص۷۹۵.
۳.	↑ همایی، جلال‌الدین، تاریخ اصفهان (هنر و هنرمندان)، ص۱۴۰-۴۱.
۴.	↑ بیانی، مهدی، احوال و آثار خوشنویسان، ج۴، صص ۱۰۹۱-۱۰۹۳.
۵.	↑ دانش‌پژوه، محمدتقی، فهرست کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران، ج۱۴، ص۴۰۴۷.

۳ - منبع