• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

عبداللّه بن احمد کعبی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



عبدالله بن احمد کعبی (متوفای ۳۱۹ق)، از پیشوایان معتزله در قرن چهارم هجری قمری بود که پیروان او را کعبیه می‌نامیدند.



ابوالقاسم، عبدالله بن احمد بن محمود کعبی (از بنی کعب) بلخی خراسانی، یکی از پیشوایان معتزله بود و معتزلیان پیرو او را کعبیه می‌نامیدند. وی در علم کلام،‌ اندیشه‌ها و حرف‌های خاص خود را دارد؛ از جمله: خداوند سبحان دارای اراده نیست، افعال او در حقیقت، غیر ارادی و بدون خواسته او واقع می‌شوند. وقتی گفته می‌شود خداوند عزوجل انجام چیزی را اراده کرده است، معنایش این است که آن را انجام داده است، و وقتی گفته می‌شود خدا از جانب خود چیزی را اراده کرده است، معنایش این است که دستور آن را داده است. و گفته‌اند: دادن نسبت اراده به خداوند، مجازی است.
التفسیر، ادب الجدل و محاسن آل طاهر و مفاخر خراسان از تالیفات او است.
[۳] الملل و النحل، ج۱، ص۷۷.



۱. خطیب بغدادی، احمد بن علی، تاریخ بغداد، ج۱۲، ص۳۳۷.    
۲. ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۳، ص۴۵.    
۳. الملل و النحل، ج۱، ص۷۷.
۴. ذهبی، محمد بن احمد، العبر، ج۲، ص۴.    
۵. زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۴، ص۶۵.    



عبدالسلام ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ترجمه پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ج۲، ص۲۰۴-۲۰۵.






جعبه ابزار