عبدالله عرجی (رویدادهای‌تاریخ‌اسلام‌ترمانینی)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
عبدالله بن عمر عَرجی، از شعرای عصر اموی بود که سرانجام به
سال ۱۲۰ ق در
مکه درگذشت.
عبدالله بن عمر بن عمرو بن عثمان بن عفان، شاعری خوش قریحه و غزل‌سرا که به سبک
ابن ابی‌ربیعه شعر می‌سرود. وی را به دلیل سکونت در دهکده «عرج» از نواحی
طائف عرجی نامیدند. از ادبای ظریف طبع و بخشنده بود. وی برای اطعام از راه رسیدگان شب، دیگ‌هایی را بار می‌گذاشت، از تکسواران برجسته‌ای بود که با
مسلمة بن عبدالملک در جنگ‌هایش با رومیان همراه بود و به نیکی از عهده جنگ برآمد.
محمد بن هشام، والی
مکه، دایی
هشام بن عبدالملک او را زندانی کرد، زیرا عرجی در وصف مادرش، جیداء و همسرش،
جبره مخزومی شعرهایی عاشقانه سرود. وی تا زمان مرگش در زندان بود. عرجی در مکه زیست و سرانجام به سال ۱۲۰ ق در همان‌جا درگذشت.
عبدالسلام ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ترجمه پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ج۱، ص۳۱۳.
