عبدالله عالم
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
عبدالله بن حسین بن قاسم رَسّی حسنی (زنده در نیمه دوم
قرن سوم هجری)، دانشمند
زیدی مذهب از نسل
امام حسن مجتبی (علیه‌السّلام) در قرن سوم هجری قمری در
حجاز بود.
ابومحمد (ابوالقاسم) عبدالله بن حسین بن قاسم رَسّی حسنی، از نسل امام حسن مجتبی (علیه‌السّلام) و مادرش فاطمه، دختر حسن بن محمد از نوادگان
امام علی (علیه‌السّلام) بود.
رسّی مانند پدرش و برادرش یحیی فردی دانشمند،
دارای سیزده فرزند
و همنشین با زعفران (م قرن چهارم هجری) بود و مذهب زیدی داشت. بعضی اعتقاد دارند که وی تا قرن چهارم زنده بود و کتاب الناسخ و المنسوخ او در ردیف تالیفات زیدیه آورده شده است.
تاریخ درگذشت او در دست نیست، اما از آنجا که برادرش
الهادی الی الحق در سال
۲۴۵ق در
مدینه متولد شد و در سال
۲۹۸ق وفات یافت،
می‌توان دریافت که ابومحمد هم در حدود همین سال‌ها می‌زیسته است و از این‌که فرزندان بسیاری در حجاز باقی گذاشت،
می‌توان دریافت که او در حجاز سکونت داشته است.
پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۴۵۸، برگرفته از مقاله «عبدالله اسکندری».
