• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

عبدالله جعفی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


عبدالله بن هیثم جعفی (زنده در ۲۵۶ق)، شرح‌حال وی تا حد زیادی مبهم است و در هیچ منبعی شناسه و اطلاعات کاملی از او وجود ندارد. آنچه پیداست این است که وی اهل کوفه و از محدثان و دانشمندان شیعه بوده است.


ابوقبیصه عبدالله بن هیثم بن عبدالله جعفی انماطی کوفی ضریر، شرح‌حال وی تا حد زیادی مبهم است و در هیچ منبعی شناسه و اطلاعات کاملی از او وجود ندارد. آنچه پیداست این است که وی اهل کوفه و از محدثان و دانشمندان شیعه بوده و از صلت بن حر،
[۱] قمی، علی بن ابراهیم، تفسیر القمی، ج۲، ص۲۸۰.    
احمد بن موسی،
[۲] طبری، محمد بن جریر، دلائل الامامه، ص۳۹۸-۳۹۹.    
عبدالله بن سنان
[۳] شیخ کلینی، الکافی، ج۴، ص۱۰۶.    
و همچنین از پدرش روایت نقل کرده است.
[۴] مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج۳۵، ص۳۶۹.    
ابوجعفر محمد بن جریر طبری شیعی در کتاب دلائل الامامه،
[۵] طبری، محمد بن جریر، دلائل الامامه، ص۳۹۸.    
احمد بن صبیح
[۶] کوفی، فرات بن ابراهیم، تفسیر فرات، ص۴۰۰.    
و موسی بن سعدان از راویان اویند.
[۷] شیخ کلینی، الکافی، ج۴، ص۱۰۶.    
بر پایه گزارش شیخ طوسی، وی در شهر حلب سکونت داشته و در سال ۲۰۰ق در بغداد از حسین بن علوان کلبی حدیث فرا گرفته و در سال ۲۵۶ق ابراهیم بن حفص بن عمر عسکری از او حدیث آموخته و روایت کرده است.
[۸] شیخ طوسی، الامالی، ص۵۸۵.    
به گفته علامه تستری، شیخ طوسی در دو کتاب رجال و فهرست خویش از آوردن نام وی غفلت کرده است.
[۹] شوشتری، محمدتقی، قاموس الرجال، ج۶، ص۶۵۶.    
جعفی کتاب اصل داشته که عباد بن یعقوب رواجنی (م ۲۵۰ق) آن را نقل و گزارش کرده است.
[۱۰] نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ص۲۲۷.    
[۱۱] حلی، حسن بن علی، رجال ابن داوود، ص۱۲۵.    
[۱۲] استرآبادی، محمد بن علی، منهج المقال، ج۷، ص۱۶۱.    
[۱۳] حسینی تفرشی، سید مصطفی، نقد الرجال، ج۳، ص۱۵۲.    
[۱۴] مجلسی، محمدباقر، الوجیزه، ص۱۱۱.    
[۱۵] قهپایی، عنایت‌الله، مجمع الرجال، ج۴، ص۶۱.    
[۱۶] آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۲، ص۱۶۲.    
[۱۷] بروجردی، سید علی، طرائف المقال، ج۱، ص۳۲۲-۳۲۳.    
[۱۸] خوئی، سیدابوالقاسم، معجم الرجال الحدیث، ج۱۱، ص۳۹۹.    


۱. ↑ قمی، علی بن ابراهیم، تفسیر القمی، ج۲، ص۲۸۰.    
۲. ↑ طبری، محمد بن جریر، دلائل الامامه، ص۳۹۸-۳۹۹.    
۳. ↑ شیخ کلینی، الکافی، ج۴، ص۱۰۶.    
۴. ↑ مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج۳۵، ص۳۶۹.    
۵. ↑ طبری، محمد بن جریر، دلائل الامامه، ص۳۹۸.    
۶. ↑ کوفی، فرات بن ابراهیم، تفسیر فرات، ص۴۰۰.    
۷. ↑ شیخ کلینی، الکافی، ج۴، ص۱۰۶.    
۸. ↑ شیخ طوسی، الامالی، ص۵۸۵.    
۹. ↑ شوشتری، محمدتقی، قاموس الرجال، ج۶، ص۶۵۶.    
۱۰. ↑ نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ص۲۲۷.    
۱۱. ↑ حلی، حسن بن علی، رجال ابن داوود، ص۱۲۵.    
۱۲. ↑ استرآبادی، محمد بن علی، منهج المقال، ج۷، ص۱۶۱.    
۱۳. ↑ حسینی تفرشی، سید مصطفی، نقد الرجال، ج۳، ص۱۵۲.    
۱۴. ↑ مجلسی، محمدباقر، الوجیزه، ص۱۱۱.    
۱۵. ↑ قهپایی، عنایت‌الله، مجمع الرجال، ج۴، ص۶۱.    
۱۶. ↑ آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۲، ص۱۶۲.    
۱۷. ↑ بروجردی، سید علی، طرائف المقال، ج۱، ص۳۲۲-۳۲۳.    
۱۸. ↑ خوئی، سیدابوالقاسم، معجم الرجال الحدیث، ج۱۱، ص۳۹۹.    


پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۴۶۵-۴۶۶، برگرفته از مقاله «عبدالله جعفی».


رده‌های این صفحه : دانشمندان شیعه قرن 3 (قمری) | درگذشتگان قرن 3 (قمری) | راویان موثق شیعه قرن 3 (قمری) | شخصیت‌های قرن 3 (قمری) | مؤلفان شیعه قرن 3 (قمری)
جعبه ابزار