ابوسعید عباد بن یعقوب رواجنی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ابوسعید عباد بن یعقوب رواجنی عصفری اسدی کوفی (م ۲۵۰ هـ)، از محدثان
قرن سوم هجری قمری بوده و در مورد مذهباش بین رجالشناسان اختلاف است.
ابوسعید عباد بن یعقوب رواجنی عصفری اسدی کوفی،
شیخ طوسی عباد بن یعقوب رواجنی را
سنیمذهب، و ابوسعید عباد عصفری را از رجال
شیعه دانسته است،
اما
نجاشی به نقل از برخی اصحاب گوید که آن دو یک نفرند.
با توجه به متعدد آوردن شیخ و تصریح او به عامیمذهب بودن رواجنی و همچنین این گفته نجاشی که
ابوسمینه او را تدلیس کرده، نباید حکم به اتحاد آن دو نمود، لیکن رجالیون اهلسنت عباد بن یعقوب رواجنی را از راویان شیعه و حتی اهل
غلو در تشیع و در عینحال عالمی راستگو و موثق دانستهاند.
ذهبی به روایاتی از وی که کاملا مخالف با عقاید اهلسنت است، اشاره کرده است.
مرحوم
خوئی میگوید: بعید نیست سخن نجاشی اعتراضی به شیخ طوسی باشد و گویا رواجنی اهل
تقیه بوده و شیخ از باطن وی خبر نداشته، لذا او را از روات اهلسنت به شمار آورده است.
مرحوم
مامقانی دلایلی بر تشیع و مورد اعتماد بودن رواجنی ذکر کرده
و
محدث نوری میگوید: کتاب ابوسعید عصفری که همان عباد بن یعقوب رواجنی است، مشتمل بر مطالبی است که تشیع، بلکه تعصب او را نشان میدهد مانند روایاتی که در نص بر دوازده امام نگاشته است.
در هر صورت رواجنی موثق بوده
و از
ائمه (علیهمالسّلام) روایتی نقل نکرده است،
اما از
حسین بن
زید بن علی (علیهالسّلام)،
اسماعیل بن عیاش،
شریک قاضی،
احمد بن اسماعیل،
عمرو بن ثابت،
عمرو بن مصعب و
سعد بن عبدالرحمان روایت دارد.
از او
بخاری،
ترمذی،
ابنماجه،
علی بن حسن بن فضال، محمد بن قاسم،
محمد بن
حسین بن حفص اشنانی و دیگران روایت کردهاند.
کتابهای اخبارالمهدی، المعرفة فی معرفة الصحابه، المشیخه،
الرجال و الحدیث
از رواجنی است.
وفات رواجنی را به سال ۲۵۰ هـ نوشتهاند.
آقا بزرگ تهرانی مرگ او را در سال ۲۷۱ هـ هم آورده است.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۴۲۲، برگرفته از مقاله «عباد بن یعقوب رواجنی».