عبدالله بهرامی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
عبدالله بهرامی
پسر بزرگ
اسماعیل میرزای بهرامی یکی از افراد مشهور
خاندان بهرامی و از رجال سیاسی دوره پهلوی می‌باشد.
عبدالله بهرامی
پسر بزرگ
اسماعیل میرزای بهرامی یکی از افراد مشهور
خاندان بهرامی در
سال ۱۲۶۷ در
تهران متولد شد. عبدالله تحصیلات اولیه خود را در مدارس افتتاحیه، شرف مظفّری، تربیت، آلیانس و مدرسه آلمانی گذراند و پس از اتمام تحصیلات ابتدایی و متوسطه، برای ادامه تحصیل راهی انگلستان شد.
وی خدمات اداری و معلّمی خود را در مدرسه آلمانی‌ها آغاز کرد و مدتی به همین کار مشغول بود و پس از آن به ریاست تامینات رسید، تا اینکه در سال ۱۲۹۷ ماموریت یافت که کلیه افراد کمیته مجازات را که باعث
قتل متین‌السلطنه، آقا
میرزا محسن مجتهدی تهرانی معروف در ۱۷ خرداد ماه همان سال شدند و همچنین منتخب‌الدوله را که معاون وزارت مالیه بود
ترور کردند، دستگیر و زندانی کند. بهرامی که در این زمان ریاست تامینات را بر عهده داشت کارآگاهی باهوش و وطن دوست بود و این ماموریت خطیر را به نحو شایسته‌ای انجام داد.
با انجام چنین ماموریتی پس از چندی ارتقاء رتبه گرفت و به ریاست نظمیه
تبریز منصوب شد
و از آنجا که فردی آینده‌نگر و باهوش بود صلاح خود را در دوستی و نزدیکی با
شیخ محمد خیابانی دید و روابط صمیمانه‌ای با او ایجاد کرد؛ اما این دوستی به ضرر او تمام شد، چون هنوز چند ماهی از ماموریت او در تبریز نگذشته بود که به دستور
محمدحسن میرزا ولیعهد که در تبریز اقامت داشت از کار برکنار شد و قزاقان نیز او را دستگیر
و در سرمای
زمستان به تهران بازگرداندند؛ ولی خیابانی و افرادش ساکت ننشستند و نزد
محتشم‌السلطنه پیشکار ولیعهد رفته با جنجال و سر و صدا بازگشت عبدالله بهرامی را به تبریز خواستار شدند که ناگریز دستور بازگشت او به تبریز صادر شد. پس از مدتی به تهران بازگشت و بعد از جریان کودتا به
میرزا علی‌اکبر داور نزدیک شد.
او در تشکیل
حزب رادیکال از اعضای مؤسس بود و چون قدرت مدیریت و لیاقت و شایستگی خود را به میرزا علی‌اکبر ثابت کرد، داور نیز عبدالله را به وزارت فؤاد عامه انتقال داد و در آن وزارتخانه، رئیس اداره کابینه شد و مدیریت کابینه را بر عهده گرفت. پس از چندی به اداره معارف رفت و در آنجا به مقام مدیر کلی منصوب شد.
چند سالی در همان پست باقی ماند تا اینکه در خرداد ۱۳۰۹ به معاونت وزارت مالیه و سپس در مرداد همان
سال به معاونت وزارت عدلیه منصوب گردید.
با محبوبیتی که نزد علی‌اکبر داور به دست آورد.
در سال ۱۳۱۰ به منظور مطالعات قضائی از طرف میرزا علی اکبر داور به
اروپا اعزام شد و مدت ۲سال درآنجا به تحصیل و تمرین و مطالعه پرداخت. در همین حال زمان که او در اروپا حضور داشت در
سازمان ملل، سمت نمایندگی دولت ایران را نیز یدک می‌کشید، پس از پایان تحصیلات، به بلژیک رفت و به عنوان وزیر مختار
ایران در بلژیک شروع به کار کرد و تاسال ۱۳۱۹ در این سمت مشغول به کار بود تا این که آلمانی‌ها بروکسل را اشغال کردند و
سفارت ایران بسته شد، در نتیجه بهرامی به ایران بازگشت.
عبدالله بهرامی در سال ۱۳۳۴ از خدمات دولتی باز نشسته شد
و در ۲۱ شهریور سال ۱۳۴۷ در
تهران درگذشت.
البته به گفته خسرو معتضد، عبدالله بهرامی احتمالاً در سال ۱۳۴۶ درگذشت.
سایت پژوهه، برگرفته از مقاله «خاندان بهرامی» تاریخ بازیابی ۹۵/۰۴/۲۲.
