عبدالله بن محمد مکی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ابن خیاط عبدالله بن محمد مکی، از موالی و غلامان
قریش و از شاعران خوشذوق،
مدیحه
سرا و هجوگوی
دولت اموی و
عباسی در
قرن دوم هجری قمری بود.
ابن خیاط عبدالله بن محمد بن سالم مکی، از موالی و غلامان قریش یا به گفته برخی، از غلامان هذیل بوده
و در
مکه و
مدینه میزیسته است.
او از شاعران خوشذوق،
مدیحه
سرا و هجوگوی دولت اموی و عباسی بهشمار میرود. ایشان مدت زیادی در خدمت
آل زبیر بن عوام و از مداحان مخصوص آنان بود. عبدالله روزی در
بغداد به خدمت
مهدی عباسی (خلافت ۱۵۸-۱۶۹ق) رسید و در ضمن اشعاری، وی را مدح نمود، به همین سبب مبلغ پنجاه هزار
درهم صله گرفت.
او در مدح
مالک بن انس نیز اشعاری سروده است.
پسرش
یونس راوی اشعار اوست.
از او سی ورقه
شعر برجای مانده است.
تاریخ وفاتش به دست نیامد، ولی در زمان خلافت مهدی عباسی حیات داشت.
پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۴۸۹، برگرفته از مقاله «عبدالله مکی».