عبدالله بن عبدالله سلول
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
عبدالله (حباب) بن عبدالله سلول، معروف به ابن ابی‌سلول، از
صحابه پیامبر اسلام و از حاضران در
جنگ بدر و
اُحُد و دیگر نبردها بوده است. پدر وی
عبدالله بن سلول، از اشراف
خزرج و سرکرده منافقان
مدینه محسوب می‌گردد. او سرانجام در
سال ۱۲ هجری قمری وفات یافت.
عبدالله (حباب) بن عبدالله بن سلول انصاریِ خزرجی، از
صحابه شایسته و برگزیده بود که در
جنگ بدر و
اُحُد و دیگر نبردها در کنار
رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) حضور داشت. نام وی در اصل حباب بود و رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) او را عبدالله نامید.
پدر عبدالله، یعنی
عبدالله بن سلول سرکرده منافقان مدینه بود. او از اشراف
خزرج و از کسانی بود که خزرجیان پیش از
بعثت پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله)، می‌خواستند زمام‌داری خویش را به او بسپارند، اما با ظهور
اسلام، بر پیامبری رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) رشک برد و او را
غرور و نخوت گرفت، لذا اسلامش ریاکارانه بود و منافقانه حسد و دشمنی خود را پنهان داشت.
همو بود که در
جنگ بنی‌المصطلق گفت: چون به
مدینه بازگردیم، صاحبان عزت، ذلیلان را از آن‌جا بیرون خواهند کرد.
حباب بن عبدالله، به رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) گفت: ای رسول خدا، او خود، ذلیل است و تو عزیزی. اگر اجازه دهی، من او را به قتل می‌رسانم. رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) فرمود: "نباید کاری کرد که مردم بگویند: محمد یارانش را می‌کشد. تو به پدرت نیکی کن و با خوبی با او مصاحبت داشته باش".
عبدالسلام ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ترجمه پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ج۱، ص۱۲۴.
