عبدالله بن عامر یحصبی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ابوعمران عبدالله بن عامر یَحْصُبی (
۱۱۸ق)، از
قرّاء سبعه و از پیشوایان
علم حدیث و
قرائت قرن دوم هجری قمری در
شام بود.
ابوعمران عبدالله
بن عامر
بن یزید
بن تمیم
بن ربیعة بن عامر یحصبی دمشقی، وی اهل یَحْصُب از شهرهای
یمن بود
و به سال
۲۱ق در شهر
بلقاء از توابع
دمشق به دنیا آمد.
در کنیه او اختلاف بسیار است، به‌طوری که درباره آن بیش از نه قول وجود دارد و مشهورترین آن، ابوعمران است.
او از مردمان عرب و از
قبیله حِمْیَر بود
که پس از فتح دمشق به آن سرزمین آمد و ساکن آنجا گردید.
وی از طبقه اول
تابعین بوده و بنابر قولی،
علم قرائت و
قرآن را از خلیفه سوم
عثمان بن عفان (خلافت
۲۳-
۳۵ق) فراگرفت.
به علاوه، بزرگانی چون
فضالة بن عبید و
مغیرة بن ابی شهاب نیز از اساتید قرائت او بوده‌اند.
در زمینه روایت و حدیث هم اساتید بسیاری را دیده که از آن جمله‌اند:
نعمان بن بشیر،
واثلة بن اسقع و
قیس بن حارث غامدی.
ابوعمران یکی از قرّای سبعه
و از پیشوایان علم حدیث و قرائت اهل شام بود
و مسئولیت بنای مسجد بزرگ دمشق را نیز برعهده داشت.
مدتی نیز از جانب
ولید بن عبدالملک (حکومت ۸۶-۹۶ق) به تصدی
امر قضا در دمشق اشتغال داشت.
افرادی مانند
جعفر بن ربیعه مصری،
ربیعة بن یزید و
عبدالرحمان بن عامر یحصبی از وی حدیث شنیده و روایت کرده‌اند.
کتاب اختلاف مصاحف الشام و الحجاز و العراق و کتاب مقطوع القرآن و موصوله
از آثار اوست. سرانجام در روز عاشورای سال ۸۸ در دمشق درگذشت.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۴۹۳، برگرفته از مقاله «عبدالله یَحْصُبی».
