• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

عبدالله بن زبیر اسدی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



عبدالله بن زبیر اسدی حمانی، از محدثان شیعه و از اصحاب امام صادق (علیه‌السّلام) که برخی وی را از شعرای شیعه دانسته‌اند که تشابه اسمی با دو نفر دیگر دارد.



عبدالله بن زبیر اسدی حمانی، اهل کوفه بود و از اصحاب امام صادق (علیه‌السّلام) به‌شمار می‌رفت و از آن حضرت روایت کرده است و از اشخاصی چون عبدالله بن شریک عامری و جمعی از محدثان کوفی نیز روایاتی نقل کرده است. کسانی چون محمد بن عیسی بن طباع و عباد بن یعقوب اسدی از او روایت کرده‌اند.


گروهی وی را از شعرای شیعه دانسته‌اند و اشعاری را که در لهوف ابن طاوس و اغانی ابوالفرج درباره قتل مسلم بن عقیل و‌ هانی بن عروه است، منسوب به وی می‌دانند. ولی باید توجه داشت که عبدالله بن زبیر اسدی شاعر که اتفاقاً معاصر عبدالله بن زبیر اسدی، حاکم حجاز در دهه ۶۰ق بوده، غیر از عبدالله بن زبیر راوی است و نباید این سه نفر را که در نام و نسب تشابه کامل دارند، با یکدیگر خلط کرد. صاحب تنقیح المقال و معجم رجال الحدیث وی را با عبدالله بن زبیر رسّان و عبدالله بن زبیر زبیری متحد دانسته‌اند. او دارای تالیفی به نام نوادر بوده که آن را از امام صادق (علیه‌السّلام) نقل کرده است.


۱. ابن حبان، محمد بن حبان، الثقات، ج۸، ص۳۴۵.    
۲. شیخ طوسی، رجال الطوسی، ص۲۲۸.    
۳. حلی، حسن بن علی، رجال ابن داوود، ص۱۱۹.    
۴. نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ص۲۲۰.    
۵. اردبیلی، محمد بن علی، جامع الرواة، ص۴۸۴.    
۶. ابن ابی حاتم رازی، عبدالرحمن بن محمد، الجرح و التعدیل، ص۲، ص۵۶.    
۷. ذهبی، محمد بن احمد، میزان الاعتدال، ج۲، ص۴۲۲.    
۸. ابن حبان، محمد بن حبان، الثقات، ص۸، ص۳۴۵.    
۹. ابن ابی حاتم رازی، عبدالرحمن بن محمد، الجرح و التعدیل، ص۵، ص۵۶.    
۱۰. نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ص۲۲۰.    
۱۱. اردبیلی، محمد بن علی، جامع الرواة، ج۱، ص۴۸۴.    
۱۲. مامقانی، عبدالله، تنقیح المقال، ج۷، ص۳۷۸.    
۱۳. سید بن طاووس، علی بن موسی، اللهوف، ص۳۷.    
۱۴. ابوالفرج اصفهانی، علی بن حسین، الاغانی، ج۱۴، ص۴۰۶.    
۱۵. مامقانی، عبدالله، تنقیح المقال، ج۷، ص۳۷۸.    
۱۶. خوئی، سیدابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، ج۱۱، ص۲۰۰.    
۱۷. نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ص۲۲۰.    
۱۸. اردبیلی، محمد بن علی، جامع الرواة، ج۱، ص۴۸۴.    
۱۹. حلی، حسن بن علی، رجال ابن داوود، ص۱۱۹.    
۲۰. قهپایی، عنایت‌الله، مجمع الرجال، ج۳، ص۲۸۲-۲۸۳.    
۲۱. استرآبادی، محمد بن علی، منهج المقال، ج۷، ص۳۵.    
۲۲. بروجردی، سید علی، طرائف المقال، ج۱، ص۵۱۰.    
۲۳. ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی، لسان المیزان، ج۳، ص۲۸۶.    
۲۴. آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۲۴، ص۳۳۴.    
۲۵. کشی، محمد بن عمر، اختیار معرفة الرجال، ص۳۳۸.    



• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۴۵۷، برگرفته از مقاله «عبدالله اسدی».






جعبه ابزار