• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

ابوالهیجاء عبدالله بن حمدان تغلبی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



ابوالهیجاء عبدالله بن حمدان تغلبی (توفای ۳۱۷ق)، از امیران و فرماندهان مقرّب دربار عباسیان در قرن چهارم هجری قمری بود.



ابوالهیجاء، عبدالله بن حمدان بن حمدون تغلبی عدوی، از امیران و فرماندهان مقرّب دربار عباسی بود. مکتفی‌بالله عباسی در سال ۲۹۳ق وی را فرماندار موصل و توابع آن کرد. در آن‌جا بود تا این‌که مقتدربالله در سال ۳۰۱ق وی را عزل کرد و او به بغداد آمد. سپس در سال ۳۰۲ق خلیفه به او خلعت بخشید و امارت موصل را به او بازگرداند. در سال ۳۰۳ق او را همراه برادرش حسین دستگیر کرد و در سال ۳۰۵ق وی را آزاد کرد.
در سال ۳۰۸ق امارت خراسان و دینور را به او داد. وی در بغداد می‌ماند و نماینده خود را به آن مناطق می‌فرستاد و این شیوه رایج آن روزگار بود. در سال ۳۱۵ق امور مالیات و املاک موصل و سرزمین‌های مجاور آن را به‌عهده گرفت. سپس در سال ۳۱۷ق در غائله خلع مقتدر کشته شد، زیرا او برای خلع خلیفه و نصب قاهربالله، با سرداران ترک همکاری کرده بود. پس از این‌که مقتدر به خلافت بازگشت، سرِ ابوالهیجاء را نزد او آوردند.


۱. ابن اثیر، علی بن محمد، الکامل فی التاریخ، ج۸، ص۲۰۰، حوادث سال ۳۱۷ق.    
۲. ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۲، ص۱۱۴.    
۳. ذهبی، محمد بن احمد، العبر، ج۱، ص۴۶۴.    
۴. ابن کثیر، اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایه، ج۱۱، ص۱۷۰.    
۵. مقدسی، محمّد بن عبدالملک، تکملة تاریخ الطبری، ص۵۸.    
۶. مقدسی، محمد بن عبدالملک، تکملة تاریخ الطبری، ص۶۱.    
۷. ابن تغری بردی، یوسف بن تغری بردی، النجوم الزاهره، ج۳، ص۲۲۳.    
۸. زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۴، ص۸۳.    



عبدالسلام ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ترجمه پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ج۲، ص۲۰۰.






جعبه ابزار