عبدالله بن احمد تمیمی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
عبدالله بن احمد تمیمی اغلبی (۲۱۷-۲۷۶ هـ)،
فقیه و قاضی
مالکی قرن سوم هجری قمری در
قیروان بود.
ابوالعباس عبدالله بن احمد بن طالب تمیمی اغلبی، در سال
۲۱۷ق در قیروان به دنیا آمد.
پس از طی دوره‌ای به تحصیل روی آورد.
فقه را نزد
سحنون بن سعد آموخت
و
ابوالعرب و
ابن لبّاد از او
حدیث شنیدند. گفته شده که ابوالعباس فردی موثق و عادل در امر
قضاوت بود و بسیار
امر به معروف و
نهی از منکر می‌کرد و هیچ‌کاری را بهتر از مذاکره علمی نمی‌دید. او که از خویشان
بنی اغلب، فرمانروایان قیروان بود، دوبار در این شهر به قضاوت گمارده شد.
همچنین
امام جماعت مسجد جامع شهر و بسیار بخشنده بود، چنان‌که گویند: وقتی قاضی شد هشتاد هزار سکه داشت که قبل از مرگش همه را
صدقه داد. او در طول قضاوتش دو بار با حکومت پسرعموهایش مشکل پیدا کرد: یکی در حکمرانی سلیمان بن عمران که به دنبال آن از قضاوت خلع و نه ماه زندانی شد و بار دوم پس از این که دوباره به قضاوت رسید به خاطر اعتراض به اعمال زشت
ابراهیم بن اغلب، باز از قضاوت خلع و زندانی شد و به سال
۲۷۶ق در زندان درگذشت.
اغلبی آثاری از خود بر جای گذاشت که عبارت‌اند از: الامالی الرد علی من خالف مالکاً
، الرد علی الشافعی و الرّد علی المخالفین من الکوفیین.
پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۴۶۳-۴۶۴، برگرفته از مقاله «عبدالله تمیمی».
