• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

عبدالرحمان بن عبدالله یزنی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



عبدالرحمن بن عبدالله یَزَنی یکی از شهدای کربلا است.



نام او عبدالرحمن بن عبدالله یَزَنی است.
[۲] الفتوح ج۵، ص۱۹۴.
[۳] مقتل الحسین، خوارزمى، ج۲، ص۲۱.
يَزَنى منسوب به يَزَن، تیره‌ اى از حِمْيَر. او را ذى‌يَزَنی یمنی نیز گفته ‌اند. ذى يَزَن از فرزندان انوشیروان و ساكن یمن بوده است.
[۵] وسیلة الدارین، موسوی زنجانی، ج۱، ص۱۷۰.
در زیارت رجبیه، ازدى نامیده شده است. ازدى منسوب به ازد و به احتمال از نسل ازْد بن غوث ... بن سبأ مى ‌باشد. به گفته برخى از معاصرین ظاهراً وى همان عبدالرحمان بن عبدالله ارحبی است. بزنی نیز گفته‌ اند.
[۹] مجالس الشهدا، حاج على زنگنه، ج۱، ص۱۱۷.



عبدالرحمن هنگام دعوت کوفیان از امام حسین علیه السلام به فرمان آن حضرت با مسلم بن عقیل علیه السلام و قیس بن مسهر صیداوی و عمارة بن عبدالله سلولی عازم کوفه گردید. مطلب فوق در دو نسخه از ارشاد درباره عبدالرحمان بن عبدالله ارحبی و عبدالله و عبدالرحمن ابنا شداد الارحبى ذكر شده است.


وی در روز عاشورا پس از مسلم بن عوسجه
[۱۴] مقتل الحسین علیه السلام، خوارزمى، ج۲، ص۲۱.
و به قولی پس از هلال بن نافع
[۱۵] روضة الشهدا، واعظ کاشفی، ج۱، ص۲۹۹.
و با کسب اجازه از سیدالشهدا علیه السلام به میدان مبارزه شتافت
[۱۶] عشره كامله، وقار شیرازی، ج۱، ص۳۸۱.



وی در میدان چنین رجز خواند:
انا بنُ عبدِاللَّه مِنْ آل یَزَنْ • دینی علی دین حسینٍ وَحَسَنْ‌
اضْرِبُکُمْ ضَرْبَ فَتیً مِنَ الیمنْ • أَرْجُو بِذاک الفوزَ عِنْدَ المُؤْتمنْ
[۱۹] مقتل الحسین عليه السلام، خوارزمى ج۲، ص۲۱.

من پسر عبدالله از خاندان یَزَن هستم. دین من، دین حسین و حسن است. مانند جوان یمنی شما را می‌زنم. امیدوارم با این کار نزد خداوند متعال رستگار شوم.


گروه زیادی از دشمن را به هلاکت رساند
[۲۱] روضة الشهداء، واعظ کاشفی، ج۱، ص۲۹۹.
و سرانجام به فیض شهادت نایل گشت.


در زیارت رجبیه از او چنین یاد شده است: «السلام علی عبدالرحمن بن عبدالله الازدی.»


۱. معجم رجال الحدیث، ابوالقاسم خوئی، ج۱۰، ص۳۳۶.    
۲. الفتوح ج۵، ص۱۹۴.
۳. مقتل الحسین، خوارزمى، ج۲، ص۲۱.
۴. الانساب، سمعانی، ج۱۳، ص۴۹۷.    
۵. وسیلة الدارین، موسوی زنجانی، ج۱، ص۱۷۰.
۶. الاقبال، سید ابن طاووس، ج۳، ص۳۴۵. ‌    
۷. الانساب، سمعانی، ج۱، ص۱۸۰.    
۸. معجم رجال الحدیث، ابوالقاسم خوئی، ج۱۰، ص۳۱۶.    
۹. مجالس الشهدا، حاج على زنگنه، ج۱، ص۱۱۷.
۱۰. مقتل الحسین علیه السلام، مقرم، ج۱، ص۱۴۶.    
۱۱. ارشاد، شیخ مفید، ج۲، ص۳۹.    
۱۲. بحارالانوار، علامه مجلسی، ج۹۸، ص ۲۰۴.    
۱۳. الفتوح، ابن اعثم، ج۵، ص۱۰۶.    
۱۴. مقتل الحسین علیه السلام، خوارزمى، ج۲، ص۲۱.
۱۵. روضة الشهدا، واعظ کاشفی، ج۱، ص۲۹۹.
۱۶. عشره كامله، وقار شیرازی، ج۱، ص۳۸۱.
۱۷. الفتوح، ابن اعثم، ج۵، ص۱۰۶.    
۱۸. معجم رجال الحدیث، ابوالقاسم خوئی، ج۱۰، ص۳۳۶.    
۱۹. مقتل الحسین عليه السلام، خوارزمى ج۲، ص۲۱.
۲۰. بحارالانوار، علامه مجلسی، ج۴۵، ص۲۲.    
۲۱. روضة الشهداء، واعظ کاشفی، ج۱، ص۲۹۹.
۲۲. الاقبال، سید ابن طاووس، ج۳، ص۳۴۵. ‌    
۲۳. بحارالانوار، علامه مجلسی، ج۹۸، ص۳۴۰.    



پژوهشی پیرامون شهدای کربلا، جمعی از نویسندگان، ج۱، ص۲۱۵- ۲۱۶.    









جعبه ابزار