عبدالجواد بن محمدعلی نوری اصفهانی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
عبدالجواد بن محمدعلی نوری اصفهانی، از فقها و علمای
اصفهان در
قرن سیزده و چهارده قمری بوده است.
حاج میرزاعبدالجواد بن حاج ملاّمحمّدعلی نوری، عالم فاضل و
فقیه محقّق، معروف به «شیخ‌العلماء» وی
داماد حاج
محمّدابراهیم کلباسی بوده و نزد سیّدمحمّد شهشهانی و آقا
محمّدمهدی کلباسی، حاج
محمّدجعفر آباده‌ای و شیخ
محمّدباقر نجفی به تحصیل پرداخته و پس از آن مرجع حل مشکلات مردم و رفع خصومات و مرافعات بوده است. اهل
زهد و
عبادت و
تَهَجُّد بوده و کراماتی به او منسوب است. مسجد دروازه نو اصفهان به همت او بنیاد شد و او و فرزندان و نوادگانش تا اواسط
قرن چهاردهم هجری در آن مسجد اقامه جماعت می‌نمودند.
او عمر طولانی یافته و بسیار پیر و معمّر شده و سرانجام در شب سه‌شنبه ۲۰
شوال المکرّم ۱۳۲۳ق
وفات یافت و در بقعه بابا رکن الدّین در
تخت فولاد مدفون شد.
کتب و رسائلی تالیف نموده که از آن جمله است:
۱. «رساله فقه استدلالی»؛
۲. «رساله در نمازهای مستحبّی»؛
۳. «رساله عملیّه»؛
۴. «رساله در نماز شب»، مطبوع؛
۵. «رساله در صلاه»؛
۶. «رساله در نکاح»؛
۷. «رساله در تجارت»؛
۸. «کتابی در اصول» و غیره.
مهدوی، سیدمصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۴، ص۱۲۷.
