عبدالاعلی بن حمّاد نرسی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ابویحیی عبدالاعلی بن حمّاد بن نصر نرسی باهلی بصری (م ۲۳۷ هـ)، از عالمان به
علم حدیث،
لغت،
نحو و
تفسیر و از محدثان در
قرن سوم هجری قمری بود.
ابویحیی عبدالاعلی
بن حمّاد
بن نصر نرسی باهلی بصری، از اهالی
بصره و از موالی باهله بود
و چون جدش، نصر را نرس تلفظ می‌کردند، به لقب نرسی تبدیل شد و فرزندانش به این لقب خوانده شدند.
ابویحیی برای فراگیری علوم به
بغداد رفت و در آنجا سکونت گزید و نزد
مالک بن انس،
حماد بن سلمه،
وهب بن خالد و
حماد بن زید علم حدیث را فراگرفت
و علاوه بر این علم، در لغت، نحو و تفسیر مهارت پیدا کرد. وی از چهره‌های سرشناس بصره و محدثی
ثقه به شمار می‌آمد.
افرادی چون
بخاری،
مسلم،
ابوداود،
نسائی، ابوحاتم و
ابوزرعه از او روایت نقل کرده‌اند.
ابویحیی، در سال ۲۳۷ یا ۲۳۹ هـ در بصره از دنیا رفت.
باهلی علاوه بر اشعاری که دارد، آثاری در زمینه‌های حدیث و نحو تالیف کرده است که عبارت‌اند از: کتاب القوس در علم نحو غریب الحدیث
النحویین و کتاب ما جاء من الحدیث الماثور عن النبی (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم).
برای مطالعه بیشتر به منابع زیر مراجعه شود.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۴۲۹، برگرفته از مقاله «عبدالاعلی
بن حمّاد».
