عباس‌قلی بن محمدقلی ترابی اصفهانی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
عباس‌قلی بن محمدقلی ترابی اصفهانی، از شعرای معاصر
اصفهان بوده است.
عباس‌قلی ترابی فرزند محمّدقلی، از شعرای معاصر
اصفهان بوده است. او در سال ۱۳۰۵ش در دهستان «درغوک» از توابع آباده متولّد شده و پس از تحصیل به استخدام اداره فرهنگ درآمده و چندی در شهرضا به شغل آموزگاری مشغول بود و در سال ۱۳۵۷ش بازنشسته شد.
شاعری خوش‌مشرب، شوخ‌طبع و بااستعداد بود و در اغلب انجمن‌های ادبی از جمله انجمن کمال و انجمن حافظ شرکت می‌کرد و اشعارش در نشریات اصفهان همچون «اولیاء» و «نوید اصفهان» به چاپ می‌رسید. مجموعه اشعار او با عنوان «جلوه‌های عرفانی» در سال ۱۳۸۱ش به چاپ رسیده است. ابیات زیر از اشعار اوست:
"ز چشمش تا به مژگان خواب ریزد ••• به جام دل شراب ناب ریزد"
"به گیسویش وزد هر دم نسیمی ••• از آن صدها دل بی تاب ریزد"
"ز رخسارش فروغ عالم آرا ••• درون چشمه مهتاب ریزد".
او در روز ۵ اردیبهشت سال ۱۳۸۴ش در اصفهان از دنیا رفت و در قبرستان جدید اصفهان (باغ رضوان) به خاک سپرده شد.
مهدوی، سیدمصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۴، ص۹۳.
