عباس‌علی بن تقی بهرامیان سیچانی اصفهانی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
عباس‌علی بن تقی بهرامیان سیچانی اصفهانی، از شعرای معاصر
اصفهان بوده است.
سرهنگ عباس‌علی بهرامیان سیچانی فرزند تقی، از شعرای معاصر
اصفهان بوده است. در سال ۱۲۸۷ش در محله سیچان اصفهان متولّد شد. تحصیلات ابتدایی را در زادگاه خود گذراند و متوسطه را در دبیرستان نظام اصفهان به پایان رساند. دوره دانشکده افسری را در
تهران طی کرد و پس از عمری خدمت صادقانه با درجه سرهنگی بازنشسته شد.
در
شعر طبعی روان داشت و «بهرام» تخلّص می‌کرد و در برخی انجمن‌ها از جمله انجمن ادبی صائب شرکت می‌نمود. اشعارش در برخی کتاب‌ها و مجلّات از جمله کتاب «دویست شاعر» به چاپ رسیده است. ابیات زیر از اوست:
"تا که شمع رخ او محفل ما روشن کرد ••• باکم از سوختن خویش چو پروانه نبود"
"چشم او گر ز ازل معنی مستی می‌گفت ••• تا ابد هیچ سخن از می و میخانه نبود".
سرهنگ بهرامیان در روز ۴ مرداد ۱۳۵۴ش در اصفهان
وفات نمود و در صحن تکیه بروجردی (درکوشکی) در
تخت فولاد اصفهان مدفون گردید.
مهدوی، سیدمصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۴، ص۸۲.
