عباس بن حیدرعلی بهشتیان اصفهانی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
عباس بن حیدرعلی بهشتیان اصفهانی، از ادبای معاصر
اصفهان بوده است.
عباس بهشتیان فرزند حیدرعلی، فاضل ارجمند، عضو انجمن آثار ملی و مؤلف «بخشی از گنجینه آثار ملی» می‌باشد.
وی در سال ۱۳۰۵ش در محلّه دومنار در دشت اصفهان به دنیا آمد. پدرش از اهالی ریز (زرین شهر کنونی) بود. بهشتیان در مدرسه قدسیه به تحصیل پرداخت. او برای امرار معاش به کشاورزی و باغ‌داری مشغول شد و اغلب اوقات را به تحقیق و جستجوی آثار تاریخی اصفهان و نوشتن و مطالعه کتاب گذراند.
او عاشق
اصفهان بود. کوچه‌ها و محله‌های شهر را قدم به قدم کاویده بود و برای آگاه کردن مردم و مدیران شهری و جلوگیری از تخریب و انهدام خانه‌ها، کاروانسراها، حمام‌ها، تیمچه‌ها، زورخانه‌ها، عصاری‌ها، زیارتگاه‌ها و... خون دل می‌خورد، نامه‌نگاری می‌کرد، اعتراض می‌کرد و تا رسیدن به مقصود و حفظ آن آثار از پای نمی‌ایستاد. شجاعت و جسارت او به قدری بود که از هیچ قدرتی پروا نداشت و برای حفظ آثار تاریخی همه‌گونه سختی را به جان می‌خرید. او از اعضای فعّال انجمن آثار ملی اصفهان بود و بارها هم قدم با استاد فقید
سیّدمصلح‌الدّین مهدوی و مرحوم دکتر هنرفر به جستجو و شناسایی آثار تاریخی ناشناخته اصفهان پرداخت.
از اقدامات ارزنده او بررسی و ارائه اسامی قدیمی گذرها، میدان‌ها، محلّه‌ها و ابنیه تاریخی اصفهان بود که اغلب مورد استفاده شهرداری اصفهان قرار گرفت. همچنین پیگیری مرمّت و احیای مزار
صائب تبریزی و بازار بلند و چند اثر تاریخی دیگر و جلوگیری از رفت و آمد اتومبیل از پل‌های تاریخی زاینده رود از دیگر فعالیّت‌های اوست. بهشتیان در بین چهره‌های فرهنگ و ادب اصفهان محبوبیّت فراوانی داشت و با اغلب آنان از جمله: صغیر، شکیب، الفت، سپنتا، تاج اصفهانی، قدسی و خاکشیر مصاحبت و معاشرت می‌نمود.
وی در روز ۱۱ اسفند ۱۳۶۶ش و ۱۴۰۸ق بدرود حیات گفت. بنا به
وصیت خودش در صحن تکیه میر در
تخت فولاد به خاک سپرده شد.
این کتاب‌ها از تالیفات اوست:
۱. «بخشی از گنجینه آثار ملّی»؛
۲. «تاریخ تخت فولاد»؛
۳. «عصارخانه‌های اصفهان»؛
۴. «کبوترخانه‌های اصفهان»؛
۵. «آثار باستانی گمنام اصفهان».
مهدوی، سیدمصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۴، ص۴۷.
