عبادت به معنای اعم
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
اعمال دارای قابلیت
امتثال به
قصد قربت را عبادت به معنای اعم می‌گویند.
عبادت به معنای اعم، مقابل
عبادت به معنای اخص بوده و هر کاری را که قابلیت دارد به قصد قربت انجام شود در بر می‌گیرد؛ یعنی اگر مکلف آن را به قصد قربت انجام دهد، مستحق ثواب می‌شود، چه قصد قربت کردن برای صحت آن لازم باشد ـ
عبادت اخص ـ و چه لازم نباشد.
مكارم شیرازی، ناصر، انوار الاصول، ج۱، ص۶۰۵.
محمدی، علی، شرح اصول فقه، ج۲، ص۳۲۱.
مظفر، محمد رضا، اصول الفقه، ج۱، ص۳۲۱.
مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی
