• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

عانَه (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





عانَه (به فتح عین و نون) از واژگان نهج البلاغه به معنای کلّه خران وحشی است. حضرت علی (علیه‌السلام) درباره فتنه‌های بعد از خود از این واژه استفاده نموده است.



عانَه به معنای کلّه خران وحشی آمده است.


امام (صلوات‌الله‌علیه) درباره فتنه‌های بعد از خود فرموده است: «وَمَنْ سَعَى فِيهَا حَطَمَتْهُ، يَتَكَادَمُونَ فِيهَا تَكَادُمَ الْحُمُرِ فِي الْعَانَةِ» «هر کس در آن تلاش کند خوردش نماید، در آن فتنه یکدیگر را به دندان می‌خایند مانند خران وحشی که در رمه و گله جمع شوند.» (شرح‌های خطبه: )


این ماده یک بار در نهج البلاغه آمده است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۷۶۶.    
۲. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۳۲۴، خطبه ۱۵۱.    
۳. عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الاستقامة، ج۲، ص۵۱، خطبه ۱۴۷.    
۴. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۲۱۰، خطبه ۱۵۱.    
۵. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۳۲۱.    
۶. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۴۰۶.    
۷. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۴۱۲.    
۸. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۶، ص۳۲.    
۹. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۹، ص۱۶۶.    
۱۰. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۹، ص۱۴۳.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «عانه»، ج۲، ص۷۶۶.    






جعبه ابزار