• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

عام و خاص

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


اصطلاح جامع مباحث مشترک و اختصاصی هر یک از عام و خاص را عام و خاص می‌گویند.


عام، در لغت به معنای شامل شدن و فراگیری، و خاص، به معنای ویژه بودن و عدم فراگیری است.

درباره علت به وجود آمدن اصطلاح عام و خاص چنین گفته شده است:
۱ سیره عالمان اصولی این است که مباحث عام و مباحث خاص را زیر نام " عام و خاص" می‌آورند.
۲ وجود بحث‌های مشترک نیز علتی دیگر برای اخذ اصطلاح " عام و خاص" به شمار می‌آید.
۳ با اخذ این اصطلاح، می‌توان به بسیاری از اصطلاح‌ها، نظم منطقی بخشید؛ برای مثال، اصطلاح عام، خاص، عام و خاص مطلق، و عام و خاص من وجه را می‌توان به عنوان زیر مجموعه آن قرار داد و نظم منطقی میان مباحث آن‌ها برقرار نمود.
[۱] مشکینی، علی، تحریر المعالم فی اصول الفقه، ص۹۷.    
[۲] سبزواری، سید عبد الاعلی، تهذیب الاصول، ج۱، ص۱۲۷.    
[۳] صاحب معالم، حسن بن زین الدین، معالم الدین و ملاذ المجتهدین، ص ۱۰۰.    
نائینی، محمد حسین، اجود التقریرات، ج۱، ص۴۴۰.    
[۴] علامه حلی، حسن بن یوسف، مبادی الوصول الی علم الاصول، ص۱۱۷.    
[۵] میرزای قمی، ابوالقاسم بن محمد حسن، قوانین الاصول، ج۱، ص۱۹۲.    
[۶] زهیرالمالکی، محمد ابوالنور، اصول الفقه، ج۲، ص۱۹۵.
[۷] محمدی، ابو الحسن، مبانی استنباط حقوق اسلامی ‌یا اصول فقه، ص۸۲.
[۸] شهید ثانی، زین الدین بن علی، تمهید القواعد، ص۱۴۷.    
[۹] آخوند خراسانی، محمد کاظم بن حسین، کفایة الاصول، ص ۲۱۷.    
[۱۰] فاضل لنکرانی، محمد، سیری کامل دراصول فقه، ج۸، ص۸۸-۸۹.
[۱۱] فاضل لنکرانی، محمد، سیری کامل دراصول فقه، ج۸، ص۱۰۳.
[۱۲] سبحانی، جعفر، الموجزفی اصول الفقه، ج۱،۲، ص۱۸۵.    
[۱۳] مکارم شیرازی، ناصر، انوار الاصول، ج۲، ص۱۷۲-۱۷۶.    


۱. ↑ مشکینی، علی، تحریر المعالم فی اصول الفقه، ص۹۷.    
۲. ↑ سبزواری، سید عبد الاعلی، تهذیب الاصول، ج۱، ص۱۲۷.    
۳. ↑ صاحب معالم، حسن بن زین الدین، معالم الدین و ملاذ المجتهدین، ص ۱۰۰.    
۴. ↑ علامه حلی، حسن بن یوسف، مبادی الوصول الی علم الاصول، ص۱۱۷.    
۵. ↑ میرزای قمی، ابوالقاسم بن محمد حسن، قوانین الاصول، ج۱، ص۱۹۲.    
۶. ↑ زهیرالمالکی، محمد ابوالنور، اصول الفقه، ج۲، ص۱۹۵.
۷. ↑ محمدی، ابو الحسن، مبانی استنباط حقوق اسلامی ‌یا اصول فقه، ص۸۲.
۸. ↑ شهید ثانی، زین الدین بن علی، تمهید القواعد، ص۱۴۷.    
۹. ↑ آخوند خراسانی، محمد کاظم بن حسین، کفایة الاصول، ص ۲۱۷.    
۱۰. ↑ فاضل لنکرانی، محمد، سیری کامل دراصول فقه، ج۸، ص۸۸-۸۹.
۱۱. ↑ فاضل لنکرانی، محمد، سیری کامل دراصول فقه، ج۸، ص۱۰۳.
۱۲. ↑ سبحانی، جعفر، الموجزفی اصول الفقه، ج۱،۲، ص۱۸۵.    
۱۳. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، انوار الاصول، ج۲، ص۱۷۲-۱۷۶.    


فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، برگرفته از مقاله «عام و خاص».


رده‌های این صفحه : اصول فقه | عام و خاص | مباحث الفاظ
جعبه ابزار