عاقِبَة (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
عاقِبَة (به کسر قاف و فتح باء) از
واژگان قرآن کریم به معنای پايان است.
در عاقبت خوب و بد، هر دو به كار می‌رود.
مشتقات
عاقِبَة که در
آیات قرآن آمده عبارتند از:
الْعاقِبَةُ (به کسر قاف و فتح باء) به معنای عاقبت و سرانجام،
الْعِقابِ (به کسر قاف) به معنای کیفر،
عاقَبْتُمْ (به فتح قاف و سکون باء) به معنای مجازات،
فَعاقِبُوا (به کسر قاف) به معنای کیفر است.
عاقِبَة به معنای پايان است.
در عاقبت خوب و بد، هر دو به كار می‌رود.
راغب گفته: عاقبة مجرد از اضافه مخصوص
ثواب و در صورت مضاف بودن گاهى در
عذاب به كار رود. استعمالات
قرآن مؤيد اوست.
عقاب،
عقوبت و
معاقبه مخصوص به عذاب هستند.
به مواردی از
عاقِبَة که در قرآن به کار رفته است، اشاره می‌شود:
(وَ الْعاقِبَةُ لِلْمُتَّقِينَ) (و سرانجام نيک براى پرهيزگاران است.)
(وَ الْعاقِبَةُ لِلتَّقْوى) (و عاقبت نيک در سايه تقواست.)
(فَانْظُروا كَيْفَ كانَ عاقِبَةُ الْمُكَذِّبِينَ) (و ببينيد سرانجام تكذيب‌كنندگان
آیات خدا چگونه بوده است؟!)
(وَ اعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ شَدِيدُ الْعِقابِ) (و بدانيد كه
خداوند، سخت
کیفر است.)
(وَ إِنْ عاقَبْتُمْ فَعاقِبُوا بِمِثْلِ ما عُوقِبْتُمْ بِهِ) (و هر گاه خواستيد مجازات كنيد، تنها همان گونه كه به شما تعدّى شده كيفر دهيد.)
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «عاقبة»، ج۵، ص۲۲.
