• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

عاد (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مقالات مرتبط: عادَ (لغات‌قرآن)، عاد.


عاد از واژگان قرآن کریم به معنای قوم هود (علیه‌السّلام) است.
عاد در قرآن کریم مجموعا ۲۴ بار آمده و همه منصرف به كار رفته است.



عاد به معنای قوم هود (علیه‌السّلام) است.
در اقرب گفته: «عاد» منصرف و غير منصرف هر دو آيد.


به مواردی از عاد که در قرآن به‌ کار رفته است، اشاره می‌شود:

۲.۱ - لِعادٍ (آیه ۶۰ سوره هود)

(أَلا بُعْداً لِعادٍ قَوْمِ هُودٍ)
(دور باد «عاد» قوم هود.)


۲.۲ - عادٍ (آیه ۲۱ سوره احقاف)

(وَ اذْكُرْ أَخا عادٍ إِذْ أَنْذَرَ قَوْمَهُ بِالْأَحْقافِ‌)
(سرگذشت هود برادر قوم عاد را ياد كن، آن زمان كه قومش را در سرزمين «احقاف» انذار كرد.)


۲.۳ - عادٌ (آیه ۱۲۳ سوره شعراء)

(كَذَّبَتْ‌ عادٌ الْمُرْسَلِينَ‌)
(قوم عاد نيز پيامبران را تكذيب كردند.)


۲.۴ - عادٌ (آیه ۴ سوره حاقه)

(كَذَّبَتْ ثَمُودُ وَ عادٌ بِالْقارِعَةِ)
(قوم «ثمود» و «عاد» عذاب كوبنده الهى را انكار كردند و نتيجه شومش را ديدند.)


۲.۵ - عادٌ (آیه ۶ سوره حاقه)

(وَ أَمَّا عادٌ فَأُهْلِكُوا بِرِيحٍ صَرْصَرٍ عاتِيَةٍ)
(و قوم «عاد» با تندبادى طغيانگر و سرد و پرصدا به هلاكت رسيدند.)


۲.۶ - عادٍ (آیه ۶۵ سوره اعراف)

(وَ إِلَى عَادٍ أَخَاهُمْ هُودًا قَالَ يَا قَوْمِ اعْبُدُواْ اللّهَ مَا لَكُم مِّنْ إِلَهٍ غَيْرُهُ أَفَلاَ تَتَّقُونَ)
(و به سوى قوم عاد، برادرشان «هود» را فرستاديم؛ گفت: «اى قوم من! تنها خدا را پرستش كنيد، كه جز او معبودى براى شما نيست. آيا پرهيزگارى پيشه نمى‌كنيد؟!»)
در مجمع ذيل آيه ۶۵ سوره اعراف درباره عاد فرموده او عاد پسر عوص پسر ارم پسر سام بن نوح بود.
على هذا عاد نام شخصى است كه قبيله و قوم با نام او تسميه شده است.
در اقرب الموارد به اين تسمیه تصريح شده است.


• اين مردم در سرزمین احقاف از یمن سكونت داشتند.
چنان‌كه فرموده: (وَ اذْكُرْ أَخا عادٍ إِذْ أَنْذَرَ قَوْمَهُ بِالْأَحْقافِ‌)
(سرگذشت هود برادر قوم عاد را ياد كن، آن زمان كه قومش را در سرزمين «احقاف» انذار كرد.)
در «حقف» گذشت كه: احقاف در جنوب جزیرة العرب از قسمتهاى ربع الخالى (وادی دهناء) است كه در روزگار گذشته آباد و مسكن قوم عاد بود.
• پيامبر معروفشان هود (علیه‌السّلام) بود ولى پيامبران ديگرى نيز داشته‌اند چنان‌كه فرموده: (كَذَّبَتْ‌ عادٌ الْمُرْسَلِينَ‌)
(قوم عاد نيز پيامبران را تكذيب كردند.)


• مردمى بودند بت‌پرست، به هود (علیه‌السّلام) می‌گفتند: (وَ ما نَحْنُ بِتارِكِي آلِهَتِنا عَنْ قَوْلِكَ‌)
• و نيز قیامت را انكار می‌كردند: (كَذَّبَتْ ثَمُودُ وَ عادٌ بِالْقارِعَةِ)
(قوم «ثمود» و «عاد» عذاب كوبنده الهى را انكار كردند و نتيجه شومش را ديدند.)
• مردمان قوى هيكل و مرّفه بودند. (وَ زادَكُمْ فِي الْخَلْقِ بَصْطَةً فَاذْكُرُوا آلاءَ اللَّهِ‌)
هود (علیه‌السّلام) به ايشان می‌گفت: (وَ اتَّقُوا الَّذِي أَمَدَّكُمْ بِما تَعْلَمُونَ • أَمَدَّكُمْ بِأَنْعامٍ وَ بَنِينَ • وَ جَنَّاتٍ وَ عُيُونٍ‌)
• چون در ضلالت خويش اصرار ورزيدند بادى سرد و سوزان برايشان وزيدن گرفت، هفت شب و هشت روز ادامه داشت، ابدانشان را همچون چوب خشكاند و خون‌هايشان را منجمد كرد، تا همه از بين رفتند: (وَ أَمَّا عادٌ فَأُهْلِكُوا بِرِيحٍ صَرْصَرٍ عاتِيَةٍ • سَخَّرَها عَلَيْهِمْ سَبْعَ لَيالٍ وَ ثَمانِيَةَ أَيَّامٍ حُسُوماً فَتَرَى الْقَوْمَ فِيها صَرْعى‌ كَأَنَّهُمْ أَعْجازُ نَخْلٍ خاوِيَةٍ • فَهَلْ تَرى‌ لَهُمْ مِنْ باقِيَةٍ)
(و قوم «عاد» با تندبادى طغيانگر و سرد و پرصدا به هلاكت رسيدند.خداوند اين تند باد بنيان كن را هفت شب و هشت روز پى درپى بر آن‌ها مسلّط ساخت، و اگر آن جا بودى مى‌ديدى كه آن قوم مانند تنه‌هاى پوسيده نخل در ميان اين تندباد روى زمين افتاده‌اند. آيا كسى از آنها را باقى مى‌بينى؟!)
(رجوع شود به «روح» تحت عنوان بادی كه قوم هود را از بين برد، در آنجا نظر داده‌ايم كه باد آن‌ها طوفان نبود بلكه باد سرد و سوزان بود.)


عاد در قرآن کریم مجموعا ۲۴ بار آمده و همه منصرف به كار رفته است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۵، ص۶۶.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات فی غریب القرآن، ص۵۹۳.    
۳. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ج۳، ص۱۱۰.    
۴. شرتونی، سعید، اقرب الموارد فی فصح العربیة و الشوارد، ج۳، ص۶۷۰.    
۵. هود/سوره۱۱، آیه۶۰.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۲۲۸.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۰، ص۴۵۴.    
۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۰، ص۳۰۵.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۲، ص۸۰.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۵، ص۲۶۰.    
۱۱. احقاف/سوره۴۶، آیه۲۱.    
۱۲. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۵۰۵.    
۱۳. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۸، ص۳۲۰.    
۱۴. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۸، ص۲۱۰.    
۱۵. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۳، ص۱۰.    
۱۶. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۱۳۶.    
۱۷. شعراء/سوره۲۶، آیه۱۲۳.    
۱۸. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۳۷۲.    
۱۹. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۵، ص۴۲۰.    
۲۰. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۵، ص۲۹۹.    
۲۱. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۸، ص۴۳.    
۲۲. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۳۱۰.    
۲۳. حاقّه/سوره۶۹، آیه۴.    
۲۴. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۵۶۶.    
۲۵. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۹، ص۶۵۴.    
۲۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۹، ص۳۹۲.    
۲۷. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۵، ص۲۵۹.    
۲۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۵۱۶.    
۲۹. حاقّة/سوره۶۹، آیه۶.    
۳۰. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۵۶۶.    
۳۱. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۹، ص۶۵۵.    
۳۲. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۹، ص۳۹۳.    
۳۳. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۵، ص۲۵۹.    
۳۴. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۵۱۶.    
۳۵. اعراف/سوره۷، آیه۶۵.    
۳۶. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۱۵۸.    
۳۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۸، ص۲۲۲.    
۳۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۸، ص۱۷۷.    
۳۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۹، ص۱۴۹.    
۴۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۴، ص۶۷۳.    
۴۱. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۴، ص۲۸۵.    
۴۲. شرتونی، سعید، اقرب الموارد فی فصح العربیة و الشوارد، ج۳، ص۶۷۰.    
۴۳. احقاف/سوره۴۶، آیه۲۱.    
۴۴. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۵۰۵.    
۴۵. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۸، ص۳۲۰.    
۴۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۸، ص۲۱۰.    
۴۷. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۳، ص۱۰.    
۴۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۱۳۶.    
۴۹. شعراء/سوره۲۶، آیه۱۲۳.    
۵۰. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۳۷۲.    
۵۱. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۵، ص۴۲۰.    
۵۲. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۵، ص۲۹۹.    
۵۳. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۸، ص۴۳.    
۵۴. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۳۱۰.    
۵۵. هود/سوره۱۱، آیه۵۳.    
۵۶. حاقّه/سوره۶۹، آیه۴.    
۵۷. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۵۶۶.    
۵۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۹، ص۶۵۴.    
۵۹. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۹، ص۳۹۲.    
۶۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۵، ص۲۵۹.    
۶۱. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۵۱۶.    
۶۲. اعراف/سوره۷، آیه۶۹.    
۶۳. شعراء/سوره۲۶، آیه۱۳۲-۱۳۴.    
۶۴. حاقّة/سوره۶۹، آیه۶-۸.    
۶۵. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۵۶۶.    
۶۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۹، ص۶۵۵.    
۶۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۹، ص۳۹۳.    
۶۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۵، ص۲۵۹.    
۶۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۵۱۶.    
۷۰. هود/سوره۱۱، آیه۶۰.    
۷۱. احقاف/سوره۴۶، آیه۲۱.    
۷۲. شعراء/سوره۲۶، آیه۱۲۳.    
۷۳. حاقّه/سوره۶۹، آیه۴.    
۷۴. حاقّة/سوره۶۹، آیه۶.    
۷۵. اعراف/سوره۷، آیه۶۵.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «عاد»، ج۵، ص۶۶.    






جعبه ابزار