ظَهیرَه (مفردات‌قرآن)

ظَهیرَه (به فتح ظاء و راء) از واژگان قرآن کریم به معنای وقت ظهر است.

ظَهیرَه به معنای وقت ظهر است.
«اظهر فلان» یعنی داخل وقت ظهر شد.

به مواردی از ظَهیرَه که در قرآن به‌ کار رفته است، اشاره می‌شود:

(وَ حِینَ تَضَعُونَ ثِیابَکُمْ مِنَ‌ الظَّهِیرَةِ)
(و نيمروز هنگامى كه لباس‌هاى معمولى خود را بيرون مى‌آوريد.)

(وَ عَشِیًّا وَ حِینَ‌ تُظْهِرُونَ‌)
«وقت عشاء و آن‌گاه که وارد وقت ظهر می‌شوید.»

۱.	↑ قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۴، ص۲۷۶.
۲.	↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۵۴۱.
۳.	↑ طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۳، ص۳۲۹.
۴.	↑ نور/سوره۲۴، آیه۵۸.
۵.	↑ مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۳۵۷.
۶.	↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۵، ص۲۲۶.
۷.	↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۵، ص۱۶۳.
۸.	↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۷، ص۱۶۸.
۹.	↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۲۷۰.
۱۰.	↑ روم/سوره۳۰، آیه۱۸.
۱۱.	↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۶، ص۲۴۲.
۱۲.	↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۶، ص۱۶۱.
۱۳.	↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۹، ص۱۱۲.
۱۴.	↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۵۲.