• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

ظَفَر (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



دیگر کاربردها: ظفر (ابهام‌زدایی).


ظَفَر (به فتح ظاء و فاء) از واژگان قرآن کریم به معنای نجات و غلبه است.



ظَفَر (بر وزن عَلَم) به معنی نجات و غلبه است.
به نظر راغب اصفهانی اصل آن از «ظَفَّرَهُ‌ عَلَیْهِ» است یعنی انگشتش در بدن او فرو رفت.


به مواردی از ظَفَر که در قرآن به‌ کار رفته است، اشاره می‌شود:

۲.۱ - اَظْفَرَکُمْ‌ (آیه ۲۴ سوره فتح)

(وَ هُوَ الَّذِی کَفَّ اَیْدِیَهُمْ عَنْکُمْ وَ اَیْدِیَکُمْ عَنْهُمْ بِبَطْنِ مَکَّةَ مِنْ بَعْدِ اَنْ‌ اَظْفَرَکُمْ‌ عَلَیْهِمْ)
«خدا شما را بر آن‌ها غالب کرد و نصرت داد.»
ظفر در آیه به معنی غلبه است.



۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۴، ص۲۶۷.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۵۳۵.    
۳. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۳، ص۳۸۵.    
۴. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۵۳۵.    
۵. فتح/سوره۴۸، آیه۲۴.    
۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۸، ص۴۲۹.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۸، ص۲۸۸.    
۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۳، ص۱۶۱.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۲۰۷.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «ظفر»، ج۴، ص۲۶۷.    






جعبه ابزار