معانی به دست آمده از ظهورالفاظ، ظاهرالفاظ نامیده میشود که وضع لفظ، قرینه خاص یا قرینه عام، تبادر و اجرای اصول لفظی مرادی از راههای تشخیص ظاهر لفظ میباشد.
اگر قرینه عام یا خاص بر اراده یک معنا از لفظی آورده شود این قرینه سبب ظهور لفظ در آن معنا میگردد. البته آوردن قرینه در جایی لازم است که یا لفظ در غیر معنایی که برای آن وضع شده است، استعمال گردد و یا لفظ برای بیشتر از یک معنا و جداگانه وضع شده باشد.