ظن متعارف

ظن به موضوع یا حکم شرعی از راه‌های معمول را ظن متعارف می‌گویند.

فهرست مندرجات

۱ - معنای ظن متعارف

ظن متعارف، به معنای ظن به حکم شرعی و یا موضوعی است که حکم شرعی دارد و از راه‌ها و اسباب متعارف و مورد قبول شرع برای مکلف حاصل می‌شود. نوع مردم و عقلای عالم معمولاً از راه‌های متعارف به امری ظن پیدا می‌کنند، مانند:ظن حاصل از خبر واحد یا ظواهر کتاب یا اجماع منقول.

۲ - پانویس

[ویرایش]

۱.	↑ محمدی، علی، شرح رسائل، ج۱، ص۸۳.
۲.	↑ نائینی، محمد حسین، اجود التقریرات، ج۲، ص۴۱.

۳ - منبع