• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

ظَفَر (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: ظَفَر (مفردات‌نهج‌البلاغه)
مقالات مرتبط: ظَفَر (مفردات‌قرآن)، اَظفَرَکُمْ (لغات‌قرآن)، پیروزی (قرآن).


ظَفَر (به فتح ظاء و فاء) از واژگان نهج البلاغه به معنای نجات و غلبه است.
حضرت علی (علیه‌السلام) در حکمت ۳۲۸ از این واژه استفاده نموده است.


ظَفَر
[۱] قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۶۹۱.    
به معنای نجات و غلبه آمده است.
[۲] طریحی نجفی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۳، ص۳۸۷.    

«ظَفِرَ فلانٌ‌ المَطلوبَ‌ ظفراً: فازَ بهِ‌ و غَلَب.»
[۳] شرتونی، سعید، أقرب الموارد فی فصح العربیة و الشوارد، ج۳، ص۴۳۹.    

راغب اصفهانی گوید: اصل آن از «ظَفِرَ عَلَيه» است یعنی ناخنش را در بدن او فرو برد.
[۴] راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن-دار القلم، ج۱، ص۵۳۵.    


یکی از مواردی که در «نهج‌البلاغه» به کار رفته است، به شرح ذیل می‌باشد:

۲.۱ - ظَفِرَ - حکمت ۳۲۸ (موعظه)

امام (صلوات‌الله‌علیه) در حکمت ۳۲۸ فرموده است:
«ما ظَفِرَ مَنْ ظَفِرَ الاِْثْمُ بِهِ، وَ الْغالِبُ بِالشَّرِّ مَغْلوبٌ.»
[۵] سید رضی، محمد، نهج البلاغة ت الحسون، ص۸۵۵، حکمت ۳۲۸.    
[۶] عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الاستقامة، ج۲، ص، حکمت ۳۲۷.    
[۷] صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص، حکمت ۳۲۷.    

«غلبه نکرده آن‌که گناه به وسیله او غلبه کرده باشد و آن‌که به وسیله شرّ غالب شده مغلوب است.»
[۸] مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۸۱۹.    
[۹] ابن میثم بحرانی، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۶۸۶.    
(شرح‌های حکمت:
[۱۰] ابن میثم بحرانی، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۶۸۶.    
[۱۱] مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۱۴، ص۶۳۹.    
[۱۲] هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۲۱، ص۴۱۵.    
[۱۳] ابن ابی الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغة، ج۱۹، ص۲۳۹.    
)
و شاید آن به معنی نجات باشد.
«ظُفُر» (مثل عنق و قفل) به معنی ناخن در «نهج البلاغه» نیامده است.
[۱۴] طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۳، ص۳۸۶.    



این ماده چند بار در «نهج‌البلاغه» آمده است.
[۱۵] سید رضی، محمد، نهج البلاغة ت الحسون، ص۸۶۸، حکمت ۳۵۹.    
[۱۶] سید رضی، محمد، نهج البلاغة ت الحسون، ص۶۱۹، نامه ۲۸.    
[۱۷] سید رضی، محمد، نهج البلاغة ت الحسون، ص۷۷۱، حکمت ۸.    


۱. ↑ قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۶۹۱.    
۲. ↑ طریحی نجفی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۳، ص۳۸۷.    
۳. ↑ شرتونی، سعید، أقرب الموارد فی فصح العربیة و الشوارد، ج۳، ص۴۳۹.    
۴. ↑ راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن-دار القلم، ج۱، ص۵۳۵.    
۵. ↑ سید رضی، محمد، نهج البلاغة ت الحسون، ص۸۵۵، حکمت ۳۲۸.    
۶. ↑ عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الاستقامة، ج۲، ص، حکمت ۳۲۷.    
۷. ↑ صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص، حکمت ۳۲۷.    
۸. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۸۱۹.    
۹. ↑ ابن میثم بحرانی، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۶۸۶.    
۱۰. ↑ ابن میثم بحرانی، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۶۸۶.    
۱۱. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۱۴، ص۶۳۹.    
۱۲. ↑ هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۲۱، ص۴۱۵.    
۱۳. ↑ ابن ابی الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغة، ج۱۹، ص۲۳۹.    
۱۴. ↑ طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۳، ص۳۸۶.    
۱۵. ↑ سید رضی، محمد، نهج البلاغة ت الحسون، ص۸۶۸، حکمت ۳۵۹.    
۱۶. ↑ سید رضی، محمد، نهج البلاغة ت الحسون، ص۶۱۹، نامه ۲۸.    
۱۷. ↑ سید رضی، محمد، نهج البلاغة ت الحسون، ص۷۷۱، حکمت ۸.    


قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «ظفر»، ج۲، ص۶۹۱.    


رده‌های این صفحه : مفردات نهج البلاغه | واژه شناسی واژگان حکمت 328 نهج البلاغه | واژه شناسی واژگان نهج البلاغه
جعبه ابزار