• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

طیره (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: مفردات نهج البلاغه (جلد ۲)
مقالات مرتبط: طیره.

طِيرَه (به کسر طاء و فتح راء) از واژگان نهج البلاغه به معنای فال بد است. حضرت علی (علیه‌السلام) درباره قال بد زدن از این واژه استفاده نموده است.


طِيرَه
[۱] قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۶۸۸.    
[۲] طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۳، ص۳۸۵.    
به معنای فال بد آمده است. راغب اصفهانی گوید: اصل تطیّر در فال زدن با پرندگان است سپس در هر فال بد به کار می‌رود.
[۳] راغب اصفهانی، المفردات فی غریب القرآن-دار القلم، ج۱، ص۵۲۸.    
[۴] شرتونی، سعید، اقرب الموارد، ج۳، ص۴۱۱.    


• امام (صلوات‌الله‌علیه) در حکمت ۴۰۰ فرموده است: «وَالسِّحْرُ حَقٌّ، وَالْفَأْلُ حَقٌّ، وَالطِيَرَةُ لَيْسَتْ بِحَقّ»
[۵] السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۸۷۶، حکمت ۴۰۰.    
[۶] عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الاستقامة، ج۳، ص۲۴۹، حکمت ۴۰۰.    
[۷] صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۵۴۶، حکمت ۴۰۰.    
یعنی سحر و فال (کلمه خوبی که با آن تفاّل می‌شود) حقیقت دارد ولی فال بد حقیقت ندارد و مؤثّر نیست.
[۸] مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۸۳۷.    
(شرح‌های خطبه:
[۹] مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۱۵، ص۲۶۸.    
[۱۰] ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۱۹، ص۳۷۲.    
)
اطیار و طیور جمع طیر است که فرموده: «وَمَا ذَرَأَ مِنْ مُخْتَلِفِ صُوَرِ الاَْطْيَارِ»
[۱۱] السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۳۶۱، خطبه ۱۶۵.    
[۱۲] عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الاستقامة، ج۲، ص۸۷، خطبه ۱۶۳.    
[۱۳] صبحی صالح، نهج البلاغه، ص، خطبه ۱۶۵.    
«و آنچه آفریده از صورت‌های مختلف پرندگان.»
[۱۴] مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۳۶۱.    
[۱۵] ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۵۵۸.    
(شرح‌های خطبه:
[۱۶] ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۵۶۱.    
[۱۷] مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۶، ص۳۵۷.    
[۱۸] هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۱۰، ص۴۹.    
[۱۹] ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۹، ص۲۶۶.    
)

این ماده دو بار در نهج البلاغه آمده است.

۱. ↑ قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۶۸۸.    
۲. ↑ طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۳، ص۳۸۵.    
۳. ↑ راغب اصفهانی، المفردات فی غریب القرآن-دار القلم، ج۱، ص۵۲۸.    
۴. ↑ شرتونی، سعید، اقرب الموارد، ج۳، ص۴۱۱.    
۵. ↑ السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۸۷۶، حکمت ۴۰۰.    
۶. ↑ عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الاستقامة، ج۳، ص۲۴۹، حکمت ۴۰۰.    
۷. ↑ صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۵۴۶، حکمت ۴۰۰.    
۸. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۸۳۷.    
۹. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۱۵، ص۲۶۸.    
۱۰. ↑ ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۱۹، ص۳۷۲.    
۱۱. ↑ السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۳۶۱، خطبه ۱۶۵.    
۱۲. ↑ عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الاستقامة، ج۲، ص۸۷، خطبه ۱۶۳.    
۱۳. ↑ صبحی صالح، نهج البلاغه، ص، خطبه ۱۶۵.    
۱۴. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۳۶۱.    
۱۵. ↑ ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۵۵۸.    
۱۶. ↑ ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۵۶۱.    
۱۷. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۶، ص۳۵۷.    
۱۸. ↑ هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۱۰، ص۴۹.    
۱۹. ↑ ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۹، ص۲۶۶.    


بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «طیره»، ج۲، ص۶۸۰.    


رده‌های این صفحه : مفردات نهج البلاغه | واژه شناسی واژگان حکمت 400 نهج البلاغه | واژه شناسی واژگان خطبه 165 نهج البلاغه
جعبه ابزار