طَمْث (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
طَمْث (به فتح طاء و سکون میم) از
واژگان قرآن کریم به معنای خون حیض و ازاله بکارت است.
این کلمه دو بار در
قرآن به کار رفته است.
طَمْث به معنای خون حیض و ازاله بکارت است.
طامث به معنی حائض است.
در
مجمع البیان فرموده: اصل طمث به معنی خون حیض است،
«طَمَثَتِ المَرْئَةُ» یعنی حائض شد. ایضا، با ازاله بکارت خونین گردید.
در
اقرب الموارد و غیره مس معنی شده گویند:
«مَا طَمَثَ ذَلِکَ المرتَعَ قَبْلَنَا اَحَدٌ» کسی پیش از ما به این چراگاه دست نزده است.
راغب اصفهانی آن‌را استعاره می‌داند.
به مواردی از
طَمْث که در قرآن به کار رفته است، اشاره می‌شود:
(فِيهِنَّ قاصِراتُ الطَّرْفِ لَمْ يَطْمِثْهُنَّ إِنْسٌ قَبْلَهُمْ وَ لا جَانٌّ) (در آن باغ‌هاى بهشتى زنانى هستند كه جز به همسران خود عشق نمى‌ورزند؛ و هيچ انس و جنّى پيش از ايشان با آنان تماس نداشته است.)
(لَمْ يَطْمِثْهُنَّ إِنْسٌ قَبْلَهُمْ وَ لا جَانٌّ) (هيچ
انس و
جنّی پيش از ايشان با آنها تماس نداشته است.)
این کلمه دو بار در قرآن به کار رفته است.
•
قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «طمث»، ج۴، ص۲۳۵-۲۳۶.
