طَلٌّ (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
طَلٌّ: (لَّم يُصِبْها وابِلٌ فَطَلٌّ) «طَلٌّ» به معناى
باران دانه ريز است،
كه گاه، به صورت
غبار به روى گياهان مى‌ريزد، و گاه، به
شبنم نيز گفته مى‌شود.
(وَمَثَلُ الَّذِينَ يُنفِقُونَ أَمْوَالَهُمُ ابْتِغَاء مَرْضَاتِ اللّهِ وَتَثْبِيتًا مِّنْ أَنفُسِهِمْ كَمَثَلِ جَنَّةٍ بِرَبْوَةٍ أَصَابَهَا وَابِلٌ فَآتَتْ أُكُلَهَا ضِعْفَيْنِ فَإِن لَّمْ يُصِبْهَا وَابِلٌ فَطَلٌّ وَاللّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ) (و عمل كسانى كه اموال خود را براى خشنودى خدا، و پايدار ساختن فضايل انسانى در روح خود،
انفاق مى‌كنند، همچون باغى است كه در نقطه بلندى باشد، و باران‌هاى درشت به آن برسد، و ميوه خود را دوچندان دهد. واگر باران درشت به آن نرسد، بارانى نرم به آن مى‌رسد. و در هر حال، شاداب و با طراوت است و خداوند به آنچه انجام مى‌دهيد، بيناست.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه
طل به معناى باران است و فرقش با كلمه
مطر اين است كه مطر به معناى باران معمولى است، و
طل به معناى بارانى خفيف‌تر از حد معمول و كم‌اثرتر از آن است.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «طَلٌّ»، ص۳۵۶.
