طَلَب (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
طَلَب (به فتح طاء و لام) از
واژگان قرآن کریم به معنای خواستن و گرفتن است.
این کلمه در چندین آیه از
آیات قرآن به کار رفته است.
طَلَب به معنای خواستن و گرفتن است.
راغب اصفهانی آن‌را جستجو از وجود شی‌ء گفته است.
به مواردی از
طَلَب که در قرآن به کار رفته است، اشاره می‌شود:
(اَوْ یُصْبِحَ ماؤُها غَوْراً فَلَنْ تَسْتَطِیعَ لَهُ طَلَباً) «یا آبش در
زمین فرو رود دیگر ابدا به طلب و اخذ آن راهی نیابی.»
(یُغْشِی اللَّیْلَ النَّهارَ یَطْلُبُهُ حَثِیثاً) (با پرده تاريک شب،
روز را مى‌پوشاند؛ و
شب به سرعت، در پى روز مى‌آيد.)
در این‌باره: به «حثث» رجوع شود.
(هم طلب‌كننده ناتوان است، و هم طلب شونده)
دراین‌باره به «ذباب» رجوع شود.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «طلب»، ج۴، ص۲۲۶.
