طَفْئ (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
طَفْئ (به فتح طاء و سکون فاء) از
واژگان قرآن کریم به معنای خاموش شدن است.
اِطفاء به معنای خاموش کردن است.
این کلمه سه بار در
قرآن مجید به کار رفته است.
طَفْئ به معنای خاموش شدن است.
«طَفِئَ السِّرَاجُ: ذَهَبَ لَهَبُهُ.» اِطفاء به معنای خاموش کردن است.
به مواردی از
طَفِئ که در
قرآن به کار رفته است، اشاره می‌شود:
(یُرِیدُونَ اَنْ یُطْفِؤُا نُورَ اللَّهِ بِاَفْواهِهِمْ وَ یَاْبَی اللَّهُ اِلَّا اَنْ یُتِمَّ نُورَهُ) (آن‌ها مى‌خواهند نورِ خدا را با دهان خود خاموش كنند؛ ولى
خدا جز اين نمى‌خواهد كه نور خود را كامل كند.)
(یُرِیدُونَ لِیُطْفِؤُا نُورَ اللَّهِ بِاَفْواهِهِمْ وَ اللَّهُ مُتِمُّ نُورِهِ) (آنان مى‌خواهند نور خدا را با دهان خود خاموش سازند؛ ولى خدا نور خود را كامل مى‌كند.)
این آیه نیز درباره اهل کتاب است.
آیه:
(کُلَّما اَوْقَدُوا ناراً لِلْحَرْبِ اَطْفَاَهَا اللَّهُ) (هر زمان آتش جنگى در برابر شما افروختند، خداوند آن را خاموش ساخت.)
این آیه ایضا درباره اهل کتاب می‌باشد.
این کلمه سه بار در
قرآن کریم به کار رفته است.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «طفئ»، ج۴، ص۲۲۵-۲۲۴.
