• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

طَعِموا (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





طَعِموا:(طَعِمُوا اِذا مَا اتَّقَوْا)
«طَعِموا» از مادّه طَعْم (به فتح طاء و سکون عین) به معنای طعام خوردن و نیز به معنی مزه آمده است.
آیه مورد بحث در پاسخ كسانى كه نيست به وضع گذشتگان قبل از نزول تحريم شراب و قمار و يا نسبت به وضع كسانى كه اين حكم هنوز به گوش آن‌ها نرسيده و در نقاط دور دست زندگى داشتند، مى‌گويد: بر كسانى كه ایمان آورده‌اند و عمل صالح انجام داده‌اند گناهى در آن‌چه خورده‌اند نيست (و نسبت به نوشيدن شراب قبل از نزول حكم تحريم مجازات نمى‌شوند. در شأن نزول اين آيه آمده است كه بعضى از ياران پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) گفتند: اگر اين دو كار (شراب و قمار) گناه دارد پس تكليف برادران مسلمان ما كه پيش از نزول اين آيه از دنيا رفته‌اند و هنوز اين دو كار را ترک نكرده بودند چه مى‌شود؟ آن‌گاه آيع فوق نازل شد.



به موردی از کاربرد «طَعِموا» در قرآن، اشاره می‌شود:

۱.۱ - طَعِموا (آیه ۹۳ سوره مائده)

(لَيْسَ عَلَى الَّذينَ آمَنواْ وَ عَمِلواْ الصّالِحاتِ جُناحٌ فيما طَعِمواْ إِذا ما اتَّقَواْ وَّ آمَنواْ وَ عَمِلواْ الصّالِحاتِ ثُمَّ اتَّقَواْ وَّ آمَنواْ ثُمَّ اتَّقَواْ وَّ أَحْسَنواْ وَ اللّهُ يُحِبُّ الْمُحْسِنینَ) «بر كسانى كه ايمان آورده و كارهاى شايسته انجام داده‌اند، گناهى در آن‌چه قبل از نزول حكم تحريم شراب خورده‌اند نيست؛ هرگاه تقوا پيشه كنند، و ايمان آورند، و اعمال صالح انجام دهند؛ سپس تقوا پيشه كنند و ايمان آورند؛ سپس تقوا پيشه كنند و نيكى نمايند. و خداوند، نيكوكاران را دوست مى‌دارد.»

۱.۲ - طَعِموا در المیزان و مجمع‌البیان

علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرمایند: طعم و طعام به معناى خوردن است، و تنها در خوردنى‌ها بكار مى‌رود، نه خوردنی‌ها و آشاميدنی‌ها، و در لسان اهل مدینه به معناى گندم است، گاهى هم اين كلمه به معناى چشيدن مزه طعام مى‌آيد، در آن صورت هم در معناى آشاميدن و هم در معناى خوردن استعمال مى‌شود.

۱. مائده/سوره۵، آیه۹۳.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۵۱۹.    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۶، ص۱۰۵.    
۴. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۵، ص۷۶-۷۷.    
۵. مائده/سوره۵، آیه۹۳.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۱۲۳.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۶، ص۱۸۵.    
۸. طباطبایی، سید محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ج۶، ص۱۲۵.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۷، ص۱۷۰.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۳، ص۳۷۳.    



شریعتمداری، جعفر، شرح و تفسیر لغات قرآن بر اساس تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «طعموا»، ج۳، ص ۱۵.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره مائده | لغات قرآن




جعبه ابزار