• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

طلب (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



دیگر کاربردها: طلب (ابهام‌زدایی).


طَلَب (به فتح طاء و لام) از واژگان قرآن کریم، به معنای خواستن و گرفتن است. این کلمه در چندین آیه از آیات قرآن به کار رفته است.



طَلَب به معنای خواستن و گرفتن است. راغب اصفهانی آن‌را جستجو از وجود شی‌ء گفته است‌.


(اَوْ یُصْبِحَ ماؤُها غَوْراً فَلَنْ تَسْتَطِیعَ لَهُ‌ طَلَباً) «یا آبش در زمین فرو رود دیگر ابدا به طلب و اخذ آن راهی نیابی.»
درباره: (یُغْشِی اللَّیْلَ النَّهارَ یَطْلُبُهُ‌ حَثِیثاً) (...با پرده تاريک شب، روز را مى‌پوشاند؛ و شب به سرعت، در پى روز مى‌آيد...) به «حثث»
و درباره‌ (ضَعُفَ‌ الطَّالِبُ‌ وَ الْمَطْلُوبُ‌) (...هم طلب‌كننده ناتوان است، و هم طلب شونده...) به «ذباب» رجوع شود.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۴، ص۲۲۶.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۵۲۲.    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۲، ص۱۱۰.    
۴. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۵۲۲.    
۵. کهف/سوره۱۸، آیه۴۱.    
۶. اعراف/سوره۷، آیه۵۴.    
۷. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۱۵۷.    
۸. حج/سوره۲۲، آیه۷۳.    
۹. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۳۴۱.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «طلب»، ج۴، ص۲۲۶.    






جعبه ابزار