طفف (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
طَفَف (به فتح طاء و فاء)
طَفَّ از
واژگان قرآن کریم، به معنای کم کردن است.
تَطْفیف (به فتح تاء و سکون طاء) به معنای کم کردن پیمانه است.
این کلمه یک بار در
قرآن کریم به کار رفته است.
طَفَف و
تَطْفیف به معنی کم کردن پیمانه و وزن است.
طفیف به معنی چیز قلیل است.
گویا چون کم کردن در پیمانه و وزن نسبت به اصل جنس قلیل است لذا از
طفف آمده است.
به مواردی از
طَفَف که در قرآن به کار رفته است، اشاره می‌شود:
(وَیْلٌ لِلْمُطَفِّفِینَ الَّذِینَ اِذَا اکْتالُوا عَلَی النَّاسِ یَسْتَوْفُونَ) «وای بر کم‌فروشان، چون از مردم اخذ کیل کنند تمام می‌گیرند و چون برای فروختن به آنها
پیمانه و
وزن نمایند کم کنند.»
آیه دوم معنای تطفیف است و آیه اول با ملاحظه دوم، خلق بدی را مجسم می‌کند، وگرنه به تنهائی کار بدی نیست و اکتیال به معنی اخذ کیل است، چون
رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) وارد
مدینه شدند مردم آن از بدترین مردم در پیمانه بودند و چون آیه نازل شد پیمانه را درست کردند، بنابراین
سوره مطففین مدنی است. در
مجمع البیان مکّی و مدنی بودن آن‌را مختلف فیه نقل کرده است.
این لفظ فقط یکبار در قرآن یافته است.
•
قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «طفف»، ج۴، ص۲۲۵.
