• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

ضَیْف (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


مرجع: ضَیْف (لغات‌قرآن)
مقالات مرتبط: ضیف (مفردات‌قرآن)، ضیف (مفردات‌نهج‌البلاغه).


ضَيْف: (عَنْ ضَيْفِ إِبْراهِيْمَ)
[۱] حجر/سوره۱۵، آیه۵۱.    

گر چه‌ «ضَيْف» در اينجا به صورت مفرد است، ولى، همان گونه كه بعضى از مفسران بزرگ گفته‌اند، هم معناى مفرد دارد و هم معناى جمع (مهمان و مهمانان).
[۲] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۵۱۳.    
[۳] طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۵، ص۸۷.    
[۴] مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۱، ص۱۱۶.    



(وَنَبِّئْهُمْ عَن ضَيْفِ إِبْراَهِيمَ)
[۵] حجر/سوره۱۵، آیه۵۱.    
(و به آنها از مهمان‌هاى ابراهیم خبر ده.)
[۶] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۲۶۴.    

علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: ضيف به معناى ميهمان است كه هم بر يک نفر اطلاق مى‌شود و هم بر جمع، و چه بسا كه جمع آن اضياف و ضيوف و ضيفان بيايد و ليكن به طورى كه گفته شد فصيح‌تر همان است كه در تثنيه و جمع هم به شكل مفرد آورده شود، براى اينكه اين كلمه در اصل مصدر بوده، و مصدر بطور كلى در تثنيه و جمع، مفرد مى‌آيد.
[۷] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۲، ص۲۶۶.    
[۸] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۲، ص۱۸۰.    
(دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:
[۹] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۳، ص۱۹۹.    
[۱۰] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۶، ص۵۲۳.    
)

۱. ↑ حجر/سوره۱۵، آیه۵۱.    
۲. ↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۵۱۳.    
۳. ↑ طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۵، ص۸۷.    
۴. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۱، ص۱۱۶.    
۵. ↑ حجر/سوره۱۵، آیه۵۱.    
۶. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۲۶۴.    
۷. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۲، ص۲۶۶.    
۸. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۲، ص۱۸۰.    
۹. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۳، ص۱۹۹.    
۱۰. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۶، ص۵۲۳.    


• مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «ضَیْف»، ص۴۳۷.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره حجر | لغات قرآن
جعبه ابزار