• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

ضَیر (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مقالات مرتبط: ضَیر (لغات‌قرآن).


ضَیر (به فتح ضاد) از واژگان قرآن کریم به معنای‌ ضرر رساندن است.



ضَیر به معنای‌ ضرر رساندن است.
«ضَارَهُ الْاَمْرُ ضَیْراً: اَضَرَّ بِهِ»


به موردی از ضَیر که در قرآن به‌ کار رفته است، اشاره می‌شود:

۲.۱ - ضَیْرَ (آیه ۵۰ سوره شعراء)

(قالُوا لا ضَیْرَ اِنَّا اِلی‌ رَبِّنا مُنْقَلِبُونَ.)
«گفتند: در این‌که ما را بکشی ضرری نیست که ما در آن صورت به سوی پروردگار خویش بر می‌گردیم.»
شیخ طبرسی آن‌را ضرر فرموده و ضیر و ضرّ را یکی می‌داند.



۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «ضیر»، ج۴، ص۲۰۳.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۵۱۳.    
۳. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ج۳، ص۳۷۲.    
۴. شرتونی، سعید، اقرب الموارد فی فصح العربیة و الشوارد، ج۳، ص۳۲۵.    
۵. شعراء/سوره۲۶، آیه۵۰.    
۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۵، ص۳۸۵.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۵، ص۲۷۶.    
۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۸، ص۲۰.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۲۹۶.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۳۲۸.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «ضیر»، ج۴، ص۲۰۳.    






جعبه ابزار