ضَوْء (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف

---

ضَوْء ( به فتح ضاد و سکون واو) از واژگان قرآن کریم به معنای نور است.
ضیاء به چیزی گفته می‌شود که روشنایی‌اش بالذات باشد مثل نور خورشید، نار و نور چیزی است که روشنایی‌شان بالعرض و اکتسابی باشد.

---

ضَوْء به معنای‌ نور است.
چنان‌که در مفردات، قاموس المحیط و اقرب الموارد گفته‌اند،
مصدر نیز به کار رفته است: «ضَاءَ الْقَمَرُ ضَوْءً: اَنَارَ وَ اَشْرَقَ» ضِیَاء نیز به معنی نور است‌.
به تصریح اهل لغت «اضاء» از باب افعال لازم و متعدی به کار رفته است.

---

به مواردی از ضَوْء که در قرآن به‌ کار رفته است، اشاره می‌شود:

۲.۱ - بِضِیاءٍ (آیه ۷۱ سوره قصص)

(مَنْ اِلهٌ غَیْرُ اللَّهِ یَاْتِیکُمْ‌ بِضِیاءٍ.)
«کیست معبودی جز خدا که به شما نوری بیاورد.»

۲.۲ - اَضاءَ (آیه ۲۰ سوره بقره)

(یَکادُ الْبَرْقُ یَخْطَفُ اَبْصارَهُمْ کُلَّما اَضاءَ لَهُمْ مَشَوْا فِیهِ.)
«نزدیک است برق چشمانشان را برباید هر وقت بر آن‌ها روشن شد در آن راه می‌روند.»

۲.۳ - اَضاءَتْ‌ (آیه ۱۷ سوره بقره)

(فَلَمَّا اَضاءَتْ‌ ما حَوْلَهُ.)
«چون آن‌چه را که در اطرافش هست روشن کرد.»

۲.۴ - ضِیاءً (آیه ۴۸ سوره انبیاء)

(وَ لَقَدْ آتَیْنا مُوسی‌ وَ‌ هارُونَ الْفُرْقانَ وَ ضِیاءً وَ ذِکْراً.)
(ما به موسی و هارون، وسيله جدا كردن حق از باطل و نور و آن‌چه مايه يادآورى براى پرهيزگاران است، داديم.)
به تورات ضیاء اطلاق شده زیرا که چون نور راه زندگی را روشن می‌کند، مثل: (قَدْ جاءَکُمْ مِنَ اللَّهِ نُورٌ وَ کِتابٌ مُبِینٌ.)
(آرى، از طرف خدا، نور و كتاب روشنگرى به سوى شما آمد.)
و نحو (مَنْ اَنْزَلَ الْکِتابَ الَّذِی جاءَ بِهِ مُوسی‌ نُوراً وَ هُدیً لِلنَّاسِ.)
(بگو: چه كسى كتابى را كه‌ موسى آورد، نازل كرد؟! كتابى كه براى مردم، نور و هدايت بود.)

۲.۵ - ضِیاءً (آیه ۵ سوره یونس)

(هُوَ الَّذِی جَعَلَ الشَّمْسَ‌ ضِیاءً وَ الْقَمَرَ نُوراً.)
(او كسى است كه خورشيد را روشنايى‌بخش و ماه را نورافشان قرار داد.)

---