ضَرَّه (مفردا‌ت‌نهج‌البلاغه)

ضَرَّه (به فتح ضاد) از واژگان نهج البلاغه به معنای دو نفر زن که یک همسر دارند است.
حضرت علی (علیه‌السلام) درباره دنیا و آخرت از این واژه استفاده نموده است.

ضَرَّه (به فتح ضاد) به معنای دو نفر زن که یک همسر دارند آمده است. (هوو)

موردی که در «نهج‌البلاغه» به کار رفته است، به شرح ذیل می‌باشد:

امام (صلوات‌الله‌علیه) درباره دنیا و آخرت فرموده است:
«وَ هُما بَعْدُ ضَرَّتانِ.»
«اين دو همچون دو «هوو» هستند.»

(شرح‌های حکمت: )

این ماده فقط یک بار در «نهج‌البلاغه» آمده است.

۱.	↑ جوهری، ابونصر، الصحاح‌ تاج اللغة و صحاح العربیة، ج۲، ص۷۲۰.
۲.	↑ طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۳، ص۳۷۴.
۳.	↑ سید رضی، محمد، نهج البلاغة ت الحسون، ص۷۹۳، حکمت ۹۸.
۴.	↑ عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الإستقامة، ص۱۷۳، حکمت ۱۰۳.
۵.	↑ صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۴۸۶، حکمت ۱۰۳.
۶.	↑ مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۷۵۷، حکمت ۱۰۳.
۷.	↑ بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۴۹۵.
۸.	↑ بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۴۹۶.
۹.	↑ مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۱۲، ص۶۰۹.
۱۰.	↑ هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۲۱، ص۱۵۳.
۱۱.	↑ ابن ابی الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغة، ج۱۸، ص۲۶۲.