ضعضع (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ضَعْضَع و
ضَعْضَعَه (به فتح ضاد و سکون عین) از
واژگان نهج البلاغه به این معنا است که بنائی را منهدم کرده تا به زمین برسانی. این واژه دارای مشتقاتی است که در
نهج البلاغه به‌کار رفته است، مانند:
تَضَعْضَع (به فتح ضاد و سکون عین) به معنای
خضوع،
ذلت،
فقر، ضعف، سبکی بدن.
حضرت علی (علیه‌السلام) در مقام
موعظه و قتل
عثمان از این واژه استفاده نموده است.
ضَعْضَع و
ضَعْضَعَهُ به معنای آن است که بنائی را منهدم کرده تا به زمین برسانی.
''تَضَعْضَعَ''' به معنای خضوع، ذلت، فقر، ضعف، سبکی بدن آمده است.
• امام (صلوات‌الله‌علیه) در مقام موعظه فرموده است:
«فَهَلْ بَلَغَكُمْ أَنَّ الدُّنْيَا... وَضَعْضَعَتْهُمْ بِالنَّوَائِبِ» «آیا شنیده‌اید که
دنیا آنها را با حوادث بد، ذلیل کرده است بعد از
بیعت شدن به
خلافت که از وی خواسته شده قاتلان عثمان را پیدا کرده و عقوبت کند.»
(شرح‌های خطبه:
)
• امام (صلوات‌الله‌علیه) در مورد قتل عثمان فرموده است:
«وَانْظُرُوا مَاذَا يَأْتِيكُمْ بِهِ أَمْرِي، وَلاَ تَفْعَلُوا فَعْلَةً تُضَعْضِعُ قُوَّةً» «بنگرید چه امری به شما می‌کنم، کاری نکنید که قوه‌ای را به ضعف کشاند.»
(شرح‌های خطبه:
)
این ماده دو بار در «
نهج البلاغه» آمده است.
قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «ضعضع»، ج۲، ص۶۶۱.
