ضرّه (مفردا‌ت‌نهج‌البلاغه)

ضَرّه (به فتح ضاد) از واژگان نهج البلاغه به معنای دو نفر زن که یک همسر دارند است. حضرت علی (علیه‌السلام) درباره دنیا و آخرت از این واژه استفاده نموده است.

ضَرَّه (به فتح ضاد) به معنای دو نفر زن که یک همسر دارند آمده است. (هوو)

• امام (صلوات‌الله‌علیه) درباره دنیا و آخرت فرموده است:«وَهُمَا بَعْدُ ضَرَّتَانِ» (اين دو همچون دو «هوو» هستند!)

این ماده فقط یک بار در «نهج البلاغه» آمده است.

۱.	↑ جوهری، ابونصر، الصحاح‌ تاج اللغة و صحاح العربیة، ج۲، ص۷۲۰.
۲.	↑ طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۳، ص۳۷۴.
۳.	↑ السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۷۹۳، حکمت ۹۸.
۴.	↑ صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۴۸۶، حکمت ۱۰۳.
۵.	↑ عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الإستقامة، ص۱۷۳، حکمت ۱۰۳.
۶.	↑ ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۱۸، ص۲۶۲.
۷.	↑ مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۷۵۷، حکمت ۱۰۳.