• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

ضروریه مطلقه با دائمه مطلقه شکل چهارم

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



ضروریه مطلقه با دائمه مطلقه شکل چهارم، یکی از ضروب منتج قیاس مختلط در شکل چهارم است.



«قیاس مختلط»، قیاسی است که صغرا و کبرای آن از قضایای موجهه ترکیب یافته باشد. یکی از ضروب منتج قیاس مختلط در شکل چهارم عبارت است از: اختلاط قضیه ضروریه مطلقه (صغرا) با دائمه مطلقه (کبرا). مراد از ضروریه مطلقه، کاربرد عام آن است که شامل ضروریه ذاتیه و ضروریه ازلیه می‌شود. نتیجه این ضرب، قضیه حینیه مطلقه خواهد بود که بر فعلیت نسبت، حین اتصاف ذات موضوع به وصف موضوع و عنوان آن، دلالت دارد.
مثال: هر انسانی بالضروره حیوان است و هر ناطقی همیشه انسان است؛ پس بعضی حیوان‌ها تا زمانی که حیوان‌اند بالفعل ناطق‌اند.
[۲] فرصت شیرازی، میرزا محمد، اشکال ‌المیزان، ص۱۳۵-۱۳۶.
[۴] قطب‌الدین رازی، محمد بن‌ محمد، تحریر القواعد المنطقیه فی شرح رسالة الشمسیه، ص۱۵۷-۱۵۹.



در تنظیم این مقاله از منابع ذیل استفاده شده است:

• فرصت شیرازی، میرزا محمد، اشکال‌ المیزان.
حلی، حسن بن یوسف، الجوهر النضید.    
• قطب‌الدین رازی، محمد بن‌ محمد، تحریر القواعد المنطقیه فی شرح رسالة الشمسیه.
خواجه نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد، اساس الاقتباس.    


۱. خواجه نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد، اساس الاقتباس، ص۲۳۹.    
۲. فرصت شیرازی، میرزا محمد، اشکال ‌المیزان، ص۱۳۵-۱۳۶.
۳. علامه حلی، حسن بن یوسف، الجوهر النضید، ص۱۳۷-۱۴۲.    
۴. قطب‌الدین رازی، محمد بن‌ محمد، تحریر القواعد المنطقیه فی شرح رسالة الشمسیه، ص۱۵۷-۱۵۹.



پایگاه مدیریت اطلاعات علوم اسلامی، برگرفته از مقاله «ضروریه مطلقه با دائمه مطلقه شکل چهارم»، تاریخ بازیابی۱۳۹۶/۲/۳.    




جعبه ابزار