ضاقَ بِهِمْ ذَرْعاً (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ضاقَ بِهِمْ ذَرْعاً: (وَضاقَ بِهِمْ ذَرْعاً) «ضاقَ بِهِمْ ذَرْعاً» يعنى دلتنگ و ناراحت شد.
(وَلَمَّا أَن جَاءتْ رُسُلُنَا لُوطًا سِيءَ بِهِمْ وَضَاقَ بِهِمْ ذَرْعًا وَقَالُوا لَا تَخَفْ وَلَا تَحْزَنْ إِنَّا مُنَجُّوكَ وَأَهْلَكَ إِلَّا امْرَأَتَكَ كَانَتْ مِنَ الْغَابِرِينَ) (هنگامى كه فرستادگان ما نزد
لوط آمدند، از ديدن آنها ناراحت و دلتنگ شد؛ گفتند: نترس و غمگين مباش، ما تو و خانواده‌ات را نجات خواهيم داد، جز همسرت كه از بازماندگان در شهر خواهد بود.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: تعبير: ضاق بالامر ذرعا تعبيرى است كنايه‌اى و معنايش اين است كه راه چاره آن امر به رويش بسته شد و يا راهى براى خلاصى از فلان امر نيافت، و وجه اين كنايه اين است كه چنين كسى مانند خياطى مى‌ماند كه به هر مترى و ذرعى كه پارچه را متر مى‌كند لباسى به فلان قامت در نمى‌آيد.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «ضاقَ بِهِمْ ذَرْعاً»، ص۳۴۳.
