• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

صیف (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: صیف (قاموس قرآن (جلد ۴))
مقالات مرتبط: صیف (مفردات‌نهج‌البلاغه)، صیف.


صَیف (به فتح صاد) از واژگان قرآن کریم به معنای تابستان است.


صَیف
[۱] قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۴، ص۱۶۹-۱۷۰.    
[۲] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۴۹۹.    
[۳] طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۵، ص۸۳.    
به معنای تابستان است.

(لِاِیلافِ قُرَیْشٍ. اِیلافِهِمْ رِحْلَةَ الشِّتاءِ وَ الصَّیْفِ‌)
[۴] قریش/سوره۱۰۶، آیه۱ و ۲.    
((نابودى فيل‌سواران بخاطر اين بود كه قریش به اين سرزمين مقدّس الفت گيرند و زمينه ظهور پیامبر فراهم شود) • الفت آنها به اين سرزمين و بازگشت آنها به آنجا در سفرهاى زمستانه و تابستانه.)
[۵] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۶۰۲.    

ربیع اسم بهار آمد خریف اسم خزان آنگه • شتاء و صیف بی‌شبهه زمستان است و تابستان


۱. ↑ قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۴، ص۱۶۹-۱۷۰.    
۲. ↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۴۹۹.    
۳. ↑ طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۵، ص۸۳.    
۴. ↑ قریش/سوره۱۰۶، آیه۱ و ۲.    
۵. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۶۰۲.    


• قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «صیف»، ج۴، ص۱۶۹-۱۷۰.    
واژه شناسی واژگان سوره

رده‌های این صفحه : مفردات قرآن
جعبه ابزار