صِبْغَةَ اللّه (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
صِبْغَةَ اللّٰه:
(صِبْغَةَ اللّهِ وَ مَنْ) صِبْغَةَ اللّٰه: به معنى «
رنگ خدايى» است.
رنگ خدایی همان رنگ
ایمان و
توحید خالص است.
به موردی از کاربرد
صِبْغَةَ اللّٰه در
قرآن، اشاره می‌شود:
(صِبْغَةَ اللّهِ وَ مَنْ أَحْسَنُ مِنَ اللّهِ صِبْغَةً وَ نَحْنُ لَهُ عَابِدونَ) (رنگ خدايى بپذيريد: رنگ ايمان و توحيد و
اسلام. و چه رنگى از رنگ خدايى بهتر است؟! و بگوييد ما تنها او را
عبادت مى‌كنيم.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه (صبغة) از ماده (ص- ب- غ) است و نوعيت را افاده مى‌كند، يعنى مى‌فهماند اين ايمان كه گفتگويش مى‌كرديم، يک نوع رنگ خدايى است، كه ما به خود گرفته‌ايم و اين بهترين رنگ است، نه رنگ
یهودیت و
نصرانیت، كه در دين خدا تفرقه انداخته، آن را آن طور كه
خدا دستور داده بپا نداشته است.
قرآن در اين آيه مى‌فرمايد:
«تنها رنگى خدايى را بپذيريد» كه همان رنگ ايمان و توحيد خالص است
(صِبْغَةَ اللّٰهِ) سپس اضافه مى‌كند «چه رنگى از رنگ خدايى بهتر است؟»
و به اين ترتيب، قرآن فرمان مى‌دهد همه رنگ‌هاى نژادى و قبيلگى و ساير رنگ‌هاى تفرقه‌انداز را از ميان بردارند و همگى به رنگ الهى درآيند.
مفسران نوشته‌اند كه در ميان
مسیحیان معمول بود كه فرزندان خود را «غسل تعميد» مى‌دادند، گاه ادويه مخصوص زرد رنگى به آب اضافه مى‌كردند و مى‌گفتند: اين
غسل مخصوصا با اين رنگ خاص باعث تطهير نوزاد از
گناه ذاتى كه از آدم به
ارث برده است مى‌شود.
قرآن بر اين منطق بى‌اساس، خط بطلان مى‌كشد و مى‌گويد: بهتر اين است كه به جاى رنگ ظاهر، رنگ‌هاى خرافاتى و تفرقه‌انداز، رنگ حقيقت و خدايى را بپذيريد تا روح و جانتان از هر آلودگى پاک گردد.
راستى چه تعبير زيبا و لطيفى است. اگر مردم رنگ خدايى بپذيرند يعنى رنگ وحدت و عظمت و پاكى و پرهيزكارى، رنگ بى‌رنگى،
عدالت،
مساوات، برادرى، برابرى و نيز رنگ توحيد و اخلاص، مى‌توانند در پرتو آن به همه نزاع‌ها و كشمكش‌ها كه «هرگاه بى‌رنگى اسير رنگ شود» به وجود مى‌آيد، از ميان بردارند و ريشه‌هاى
شرک و نفاق و تفرقه را بركنند.
در حقيقت اين همان بى‌رنگى و حذف همه رنگ‌هاست.
•
شریعتمداری، جعفر، شرح و تفسیر لغات قرآن بر اساس تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «صِبْغَةَ اللّٰه»، ج۲، ص۵۶۶.
